بررسی تنوع ژنتیکی لاینهای آفتابگردان روغنی بر اساس عملکرد و سایر ویژگیهای زراعی

به منظور بررسی تنوع ژنتیکی و روابط بین عملکرد و صفات زراعی در آفتابگردان روغنی، 152 رقم آفتابگردان جمع آوری شده از نقاط مختلف جهان و ایران در محوطه گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه در قالب طرح پایه کاملا تصادفی با 9 تکرار در سال زراعی1391 در شرایط گلدانی مورد بررسی قرار گرفتند. تعداد 14 صفت زراعی و مرفولوژیک شامل: ارتفاع ساقه، قطر ساقه، تعداد برگ، طولپهنک برگ، عرض پهنک برگ، طول دمبرگ، قطر طبق، وزن صد دانه، وزن خشک طبق، نسبت مغز دانه به کل دانه، شاخص برداشت، عملکرد، تعداد روز از کاشت تا گلدهی و تعداد روز از کاشت تا رسیدگی اندازه گیری شد. بالاترین ضریب تغییرات فنوتیپی به ترتیب برای عملکرد دانه56/30 شاخص برداشت44/4 و وزن خشک طبق35/44مشاهده شد. با استفاده از تجزیه خوشهای ژنوتیپهای مورد بررسی در 4 گروه متفاوت قرار گرفتند. بر اساس نتایج مقایسه میانگین به روش توکی برای اصلاح صفات عملکرد و شاخص برداشت که جزء مهمترین صفات مورد بررسی بوده اند بهتر است انتخاب والدین از ژنوتیپهای داخل دو کلاستر 2 و 3 انجام گیرد. با محاسبه وراثت پذیری عمومی مشخص شد بیشترین وراثت پذیری عمومی مربوط به صفت تعداد برگ با وراثت پذیری0/908 و قطر ساقه با0/795و ارتفاع بوته0/753 و کمترین وراثت پذیری مربوط به تعداد روز تا رسیدگی با0/02 میباشد.

کلیدواژه ها:

تنوع ژنتیکی ، آفتابگردان روغنی ، صفات مورفولوژیک ، تجزیه خوشهای ، وراثت پذیری عمومی