بررسی کارکردهای مدیریت منابع انسانی اداره آموزش و پرورش شهرستان بهمئی با برنامه ریزی استراتژیک

از آنجا که امروزه منابع انسانی با ارزشترین عامل تولید و مهمترین سرمایه هر سازمان و منبع اصلی زاینده مزیت رقابتی وایجاد کننده قابلیتهای اساسی هر سازمان است، پس یکی از عمده ترین برنامه ریزی های سازمانی، برنامه ریزی منابع انسانی است. عامل مهم برای وجود برنامه ریزی منابع انسانی، برنامه ریزی جهت نیل به نیازهای مهارتی، آموزشی و در نهایت بهسازی منابع انسانی است. مؤثرترین راه دستیابی به مزیت رقابتی در شرایط فعلی کارآمدتر کردن کارکنان سازمانها از طریق بهبود و بهسازی آنان است و هرآنچه که در راستای توسعه منابع انسانی اهمیت دارد این است که بهبود منابع انسانی تنها با آموزس های فنی و تخصصی حاصل نمی شود بلکه از طریق متعدد به توسعه کارکنان پرداخت و این مهم جزء با اعمال مدیریت استراتژیک در قلمرو مدیریت منابع انسانی امکان پذیر نخواهد بود. مقصود از مدیریت منابع انسانی سیاست ها و اقدامات مورد نیاز برای کارمند یابی، آموزش دادن به کارکنان، ارزیابی عملکرد، دادن پاداش و ایجاد محیطی سالم و منصفانه برای کارکنان سازمان، مدیریت امور کارکنان حوزه ای است که به اندازه کل حوزه مدیریت قدمت دارد اما به طور طبیعی دستخوش تغییر و تکامل شده است. نقطه عطف این تغییر و تکامل جایی است که به جای مدیریت کارکنان، مدیریت منابع انسانی مطرح می شود. مدیریت منابع انسانی علاوه بر دارا بودن مبانی و مفاهیم مدیریت کارکنان، رویکردهای کلی تر و جدیدتری را در مدیریت نیروی انسانی در نظر می گیرد. همچنین طبیعی است که با بینش استراتژیک، مدیران و بویژه مدیران منابع انسانی صرفاً به نحوه انجام وظیفه کارکنان نمی پردازند بلکه با تدبیری موثر در جذب و نگهداری، بهسازی و کاربرد مطلوب منابع انسانی، انسانهایی با توانایی، شخصیت و خلق خوی متناسب با فرهنگ و ماموریت سازمان بوجود آورند که به جای بکارگیری ابزار کنترل و نظارت مستمر، خود آنها، از وجدان کار و فرهنگ کار عمیقی برخوردار باشند