تراکتاتوس؛ آغاز رویکرد درمانی ویتگنشتاین به فلسفه
محل انتشار: فصلنامه پژوهش های فلسفی، دوره: 9، شماره: 16
سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 691
فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_PHILO-9-16_005
تاریخ نمایه سازی: 16 آذر 1394
چکیده مقاله:
ویتگنشتاین اندیشمندی است که ازسویی فلسفه را مولداشفتگی ذهنی می داند و ازسوی دیگر فیلسوف را درمقام یک درمانگر می خواهد این نگرش دوسویه نسبت به فلسفه ازتراکتاتوس اغاز میشود و سپس با قول به تنوع شیوه های درمان به دوره دوم حیات فکری وی تسری پیدا می کند اخیرا اغلب مفسران پوزیتیویستی ویتگنشتاین ازخاستگاه های رویکرد درمانگری ویتگنشتاین درتراکتاتوس غفلت ورزیده و صرفا این رویکرد را دردوره دوم اندیشه ی او به ویژه به رساله ی پژوهشهای فلسفی محدود ساخته اند دراین مقاله درصدد رفع این ابهام و نشان دادن ریشه های رویکرد درمانگرای ویتگنشتاین دررساله تراکتاتوس برامده ایم ازانجایی که ذکر نشانه یا نشانه های بیماری ناشی ازتفکر فلسفی و مرحله ی تشخیص آن به عنوان مقدمات درمان لحاظ می شوند ابتدا نشانه تشخیص و سرانجام رویکرد درمانی ویتگنشتاین نسبت به فلسفه درتراکتاتوس را باتاکید برارزش درمانی وضوح مورد بررسی قرارخواهیم داد و سپس به برخی ازدلایلی که سبب غفلت ازرویکرد درمانی تراکتاتوس شده است به طور گزیده اشاره خواهیم کرد
نویسندگان
سحر روحانی
دانشجوی دکتری فلسفه دانشگاه تبریز نویسنده مسئول
یوسف نوظهور
دانشیارگروه فلسفه دانشگاه تبریز