اثربخشی نظریه انتخاب به شیوه گروهی بر افزایش تمایز یافتگی و صمیمیت دانشجویان متأهل

مقدمه: ازدواج و انتخاب همسر یکی از مهمترین رویدادهای زندگی انسان محسوب می شود که نه تنها بر سلامت جسمی بلکه بر سلامت روانی فرد نیز تأثیر می گذارد و به طور قطع هر مشکلی برای خانواده اتفاق بیافتد؛ ضرر آن متوجه کل ساختار و نظام ارزشی، فرهنگی جامعه خواهد بود. متأسفانه زوج های جوان وقت و انرژی خاصی صرف آماده شدن برای ورود به این رابطه نمی کنند و در همان سال های اولیه زندگی، تعارضات قابل توجهی را تجربه می کنند. هدف مطالعه حاضر بررسی اثربخشی آموزش نظریه انتخاب بر افزایش تمایز یافتگی و صمیمیت زوجین می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مداخل های 30 زوج ( 60 نفر) از دانشجویان متأهل انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله ( 15 زوج) و شاهد ( 15 زوج) تقسیم شدند. قبل از مداخله و بعد از آن پرسشنامه خود متمایزسازی (DSI) و رضایت زناشویی (MIQ) توسط دانشجویان تکمیل گردید. گروه شاهد هیچ آموزشی دریافت نکردند. مداخله شامل 10 جلسه آموزش نظریه انتخاب بود. نتایج: یافته ها نشان داد که آموزش نظریه انتخاب به شیوه گروهی بر افزایش تمایز یافتگی دانشجویان متأهل مؤثر است، به طور یکه میانگین نمرات خود متمایزسازی در گروه مداخله از 19/2 ± 170/2 به 10/1 ± 191/8 افزایش یافته است. همچنین تأثیر مداخله بر افزایش صمیمیت زناشویی بین زوجین معنادار نبود. نتیجه گیری: یافته های این پژوهش سودمندی آموزش نظریه انتخاب را در افزایش تمایز یافتگی تأیید می کند لذا با توجه به تغییرات و تحولات فرهنگی، اجتماعی و نیاز روز افزون جوانان در آستانه ازدواج پیشنهاد می شود در مراکز آموزشی و دانشگاهی، آموزش این مهار تها مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، نظریه انتخاب ، ، تمایز یافتگی ، صمیمیت زناشویی