تنوع ژنتیک بادام (Prunus dulcis) با استفاده از نشانگرهای مورفولوژیک و ریزماهواره

پنجته و هفت ژنوتیپ بادام ایرانی و خارجی با استفاده از 35 نشانگر ریز ماهواره (SSR) و صفات مورفولوژیک به منظور بررسی تنوع ژنتیکی و تعیین روابط خویشاوندی و شناسایی نشانگرهای آگاهی بخش برای صفات مهم مورد مطالعه قرار گرفتند. بر اساس تجزیه های اولیه با استفاده از 20 نشانگر ریزماهواره تعداد آلل های چندشکل در هر مکان ژنی از 2 تا 12 و شاخص اطلاعات شانون در جایگاه های نشانگری از 0/56 تا 2/3 متغیر بود. تعداد متوسط آلل های چندشکل 7/7 و متوسط شاخص شانون برای آلل ها 1/65 بود. تجزیه خوشه ای، ارقام مورد مقایسه را به 8 گروه تقسیم کرد. ارقام ایرانی در یک طرف دندروگرام قرار گرفتند و از ارقام خارجی متفاوت بودند. بیشترین شباهت ژنتیکی نی (I) مربوط به جمعیت های اصفهان و همدان به میزان 0/85 بود. با بررسی و تکمیل همزمان صفات مورفولوژیک و نشانگرهای مولکولی امکان تعیین دقیق روابط خویشاوندی و شناسایی نشانگرهای آگاهی بخش میسر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

بادام ، نشانگرهای مولکولی ، ریزماهواره ، Prunus dulcis