مکانیابی مناطق ذخیرهای مسیل های شهری مشهد با کمک GIS

بیش از نیمی از مردم دنیا در شهرها زندگی میکنند و تا سی سال آینده تعداد شهرنشینان جهان دو برابر خواهد شد. این تغییرات تاثیر نامطلوبی در هیدرولوژی مناطق شهری می گذارد و موجب تشدید سیلابها و کاهش تغذیه آبهای زیرزمینی می گردد. استفاده از سیلابها و بهره برداری بهینه از منابع آب و خاک با ارائه روشهای نوین امروزه رواج یافته است. قرار گرفتن کشور ایران روی کمربند مناطق خشک کره زمین در نتیجه کاهش بارندگی و ضریب تغییرات زمانی و مکانی بالای آن اهمیت برنامه ریزی و مدیریت منابع آبی کشور را دو چندان نموده است. لذا ذخیره سازی آب در دشتهای آبرفتی و مخروط افکنه ها از طریق تغذیه مصنوعی با استفاده از پخش سیلاب نه تنها گامی مؤثر در جهت استفاده بهینه از نزولات جوی برای جبران افت ناشی از بهره برداری منابع آب زیرزمینی و جلوگیری از خسارت سیل در پایین دست بوده، بلکه تدبیری مفید برای مشکل خشکسالی و کاهش آثار زیانبار آن می باشد. در این راستا سامانه اطلاعات جغرافیایی ابزاری مؤثر در مدیریت و بهره برداری اطلاعات جغرافیایی است. یکی از مهمترین کاربردهای آن پیداکردن محل های مناسب برای استفاده جدید از زمین و فعالیت در مناطق شهری است. منطقه مورد مطالعه در تحقیق حاضر کلان شهر مشهد می باشد. در این بررسی، مکان گزینی مناطق ذخیره ای شهری جهت مدیریت بهینه رواناب های فصلی در سطح شهر مشهد با کمک قابلیتهای GIS مورد بررسی قرار گرفت. برای این منظور لایه های راه، آبراهه، شیب، جهت، حریم شهر و کاربری در نرم افزار Arc GIS 9.2 رقومی و زمین مرجع گردیدند. سپس مناطقی با کاربری فضای سبز و مساحتی بیش از ۸۰ هکتار، واقع در حریم ۱۰۰ متری مسیل و شیب کمتر از ۲ درصد که دارای جهت مناسب نسبت به مسیل بودند پس از بازدید میدانی انتخاب و معرفی گردید.