مقایسهی تأثیر پوزولانهای متاکائولن، مارن و میکروسیلیس بر دوام و تراکم بتن توسط آزمایشهای غیرمخرب

سیمان به عنوان یکی از مصالح ساختمانی پرمصرف در ساخت و سازهای عمرانی، سبب مصرف مقدار زیادی سنگ آهک و در پی آن تولید مقدار زیادی دیاکسیدکربن میشود، قسمت اعظم سیمان در تولید بتنهای سازهای به کار گرفته میشود که پس از اجرا از نواقصی نظیر تخلخل، عدم استحکام، دوام در برابر شرایط جوی نامساعد و ... برخوردار است، به علت وجود این عیوب محققین در تلاش هستند تا با جایگزینی پورزولانها به جای بخشی از سیمان علاوه بر کاهش مصرف سیمان و به تبع آن کاهش آلودگی هوا و صرفهجویی در مصرف انرژی، نواقص بتن را نیز بهبود بخشند. در این پژوهش مقایسه تاًثیر سه پوزولان متاکائولن، مارن و میکروسیلیس بر روی مقاومت الکتریکی و مقاومت اولتراسونیک بتن که هر دو آزمایش از نوع آزمایشهای غیرمخرب بتن محسوب میشوند مورد آزمایش قرار گرفته است، به منظور بررسی اثر جایگزینی مقادیر مختلف پوزولانهای طبیعی متاکائولن، مارن و پوزولان مصنوعی میکروسیلیس بر مقاومت فشاری بتن ۲۱ طرح مخلوط با سه نسبت آب به مواد سیمانی ۰.۳۸ . ۰.۴۲ . ۰.۴۵ ساخته شدهاند . در هر سه نسبت آب به مواد سیمانی علاوه بر طرح شاهد، جایگزینی ماده معدنی متاکائولن و مارن به مقدار ۱۰ و ۲۰ درصد و جایگزینی میکروسیلیس به میزان ۷ و ۱۰ درصد وزنی سیمان انجام شده است . یافتههای اصلی این تحقیق نشان میدهد که استفاده ازاین نوع پوزولانها میتواند سبب بهبود دوام بتن شود.

کلیدواژه ها:

بتن ، متاکائولن ، مارن ، میکروسیلیس ، مقاومت ویژه الکتریکی ، مقاومت اولتراسونیک