اثربخشی شیوه ی مواجهه با مرگ بر شدت نشانههای وسواس

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی شیوه ی مواجهه با مرگ بر نشانههای وسواس بود. در این پژوهش استناد به نظریه ی مدیریت وحشت از مرگ بود که با روش نیمه آزمایشی و طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل انجامشد.جامعه ی آماری پژوهش کلیه ی بیماران مبتلا به وسواس-اجبار بودند که به مراکز روشنا و بقیه الله مراجعه کرده بودند.از جامعه ی آماری ذکر شده 30 نفر آزمودنی با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و بطور تصادفی در گروه آزمایش وکنترل (هر گروه 15 نفر) جایگزین شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه وسواس فکری- عملی ییل براون Y-BOCS 1989 میباشد. گروه آزمایش تحت تاثیر متغیر مستقل «مواجهه با مرگ» به صورت تجسمی و عینی به مدت هشت جلسه ی چهار ساعته قرار گرفت، گروه کنترل تحت تاثیر این متغیر نبود، ولی هر دو گروه بطور متوسط چهارده جلسه مواجهه و جلوگیری از پاسخ ERP را جهت درمان وسواس گذراندند. با استفاده از مدل آماری تحلیل کوواریانس به بررسی میزان اثربخشی شیوه مواجهه با مرگ بر نشانههای وسواس پرداخته شد. در نهایت، یافتههای پژوهش نشان داد بر شدت«شیوه ی مواجهه با مرگ» مؤثر نبوده است. تأثیر « وسواس » بر شدت « شیوه ی مواجهه با مرگ » که اثربخشی شیوه ی مواجهه با مرگ بر شدت وسواس مؤثر نبوده است. تأثیر شیوه ی مواجهه با مرگ بر شدت اجبار مؤثر بوده و میزان شدت اثر 0/31 میباشد، مطرح میشود که میزان تأثیر شیوه ی مواجهه با مرگ بر شدت اجبار در حد مطلوب است

کلیدواژه ها:

مواجهه ، مرگ ، وسواس ، کاهش شدت نشانه