ارزیابی اقتصادی توسعه حمل و نقل همگانی سریع السیر ریلی با رویکرد شاخص اقتصادی حمل و نقل پایدار (مطالعه موردی: مترو تهران)

مسأله اصلی این تحقیق بر اساس اطلاعات بدست آمده از موضوع مورد مطالعاتی این است که آیا توسعه سیستم مترو بر مبنای شاخص های اقتصادی و منافع و هزینه های غیر مستقیم توسعه پایدار، تا چه اندازهتوجیه پذیرخواهد بود. مسلما برای توسعه سیستم مترو سرمایه گذاری های عظیمی نیازمند است و از طرفی مترو می تواند حجم عظیمی از سفرهای درون شهری را پاسخگو باشد که منجر به کاهش سرمایه گذاری درانواع دیگر حمل و نقل همگانی میشود. بررسی این منافع و هزینه ها بصورت منافعی که برای جامعه بطور غیر مستقیم و مستقیم تاثیر می گذارد به ویژه از دیدگاه توسعه پایدار، مسأله این تحقیق است. در اینتحقیق از روش نسبت منافع به هزینه ها برای ارزیابی اقتصادی استفاده شده است. برای انجام این ارزیابی نخست با تحقیقات کتابخانهای و میدانی وضع موجود حمل و نقل همگانی سریع السیر ریلی شهری (مترو)در تهران بررسی میشود و سپس هزینه ها و منافع مستقیم و غیر مستقیم اقتصادی سالیانه ناشی از احداث این سیستم محاسبه می شود و نسبت منافع به هزینهها با تبدیل منافع و هزینهها به ارزش فعلی آنها بهکمک روشهای اقتصادی با در نظر گرفتن شاخصهای اقتصادی حمل و نقل پایدار مورد محاسبه قرار می - گیرد. با ارائه شاخص های اقتصادی در قالب یک مدل مفهومی به تحلیل پرداخته شد. نتایج این تحقیقنشان می دهد که پس از محاسبه و بروز آوری منافع و هزینه های غیر مستقیم و مستقیم که در قالب شاخص های اقتصادی حمل و نقل پایدار است، توسعه مترو با توجه به محاسبات شاخص های موجود در این تحقیق، منافع وارد شده به جامعه از سری شاخص های اقتصادی حدود 20 درصد بیشتر از هزینه های مربوطه بوده است.

کلیدواژه ها:

مترو ، حمل و نقل پایدار ، شاخص های اقتصادی ، روش منافع به هزینه ها ، ارزش فعلی