انرژیهای تجدیدپذیر در بخش کشاورزی

در حال حاضر، بیش از 81 درصد کل انرژی مصرفی جهان و بیش از 95 درصد انرژی مصرفی در ایران را سوخت های فسیلیتأمین میکنند. مصرف این نوع از سوختها باعث تولید گازهای سمی و آلودهکننده هوا، بارش بارانهای اسیدی و در نتیجه آلودگیرودخانهها، دریاچهها و آبهای زیرزمینی و بالاخره بالا رفتن گاز کربنیک موجود در اتمسفر زمین شده است. از طرف دیگر به دلیل رشد مصرف انرژی و استفاده بیرویه از منابع انرژی فسیلی و همچنین پایانپذیر بودن منابع نفتی و گازی کشور میبایست از هماکنون به فکر انرژیهای جایگزین بود. با توجه به توانمندیهای انرژیهای تجدیدپذیر، وجود استعداد آب و هوایی و شرایط مناسببهرهگیری از این قبیل انرژیها و پاک بودن این انرژیها، اهمیت استفاده از آنها در بخش کشاورزی لازم و ضروری به نظر میرسد. در کشور ایران پتانسیلهای خوبی برای استفاده از این منابع انرژی وجود دارد و با توجه به اینکه انرژیهای پاک میتوانندنقش بسزایی در صرفه جویی و کاهش هزینه تولید داشته باشند، جایگزینی آنها با انرژیهای آلاینده میتواند مفید و حیاتی باشد.نکتهی قابل توجه در بکارگیری از این انرژیها اینست که با شرایط و ویژگیهای مکانهایی که میخواهیم در آنها از این انرژیها بهرهگیری کنیم تناسب و سازگاری داشته باشد. نکته دیگری اینست که باید در نظر داشته باشیم که بکارگیری این انرژیها دربخش کشاورزی ایران توجیه اقتصادی دارد یا خیر. ضمن معرفی کوتاهی از انرژی های تجدیدپذیر و تجدیدناپذیر، در این مقاله سعی شده است با توجه به اهمیت انرژیهای تجدیدپذیر و مزایای این نوع انرژیها، کاربرد آنها را در زمینه کشاورزی بیان گردد.

کلیدواژه ها:

انرژی خورشیدی ، انرژیهای تجدیدپذیر ، کشاورزی نوین