تاثیر عناصر تغذیه ای پوست گیاه میزبان روی جوانه زنی و موفقیت استقرار دارواش

دارواش گونه ای است نیمه انگلی که با حضور روی بسیاری از گون های درختی باعث ایجاد استرس از جمله استرس کم آبی در گیاه میزبان میشود. از آنجایی که پارازیت ها با میزبانان خود جهت جذب آب، مواد غذایی و قندها رقابت میکنند، باعث ضعیف شدن شاخه های آلوده و گاهی از بین رفتن میزبان میگردند اما اغلب، سالها طول می-کشد که باعث مرگ میزبان گردند. دارواشها مانند بسیاری از گونه های انگلی دارای الگوی میزبان عمومی تا تخصصی میباشند و فراوانی حضور آنها در درختان مختلف جنگلی شمال ایران متفاوت است. این تحقیق به منظور بررسی تاثیر برهمکنش بیولوژیک بین میزبان و انگل، نقش عناصر تغذیه ای گوست گیاه میزبان روی درصد موفقیت جوانه زنی دارواش انجام شده است. برای این منظور، 12 گونه درختی انتخاب، و عناصر تغذیه ای شامل کلسیم، سدیم، منیزیم، ازت، فسفر و پتاسیم اندازه گیری شد. نتایج نشان نشان داد که بسته به نوع گونه، میزان جوانه زنی دارواش متفاوت بوده است، به طوریکه بیشترین درصد جوانه زنی در گونه شمشاد و کمترین درصد جوانه زنی در گونه آلوچه مشاهده گردید. همچنین استقرار دارواش روی گونه میزبان شمشاد بیشترین میزان و کمترین آن در گونه های بلوط و ولیک مشاهده شد. نتایج آزمون مقایسه میانگین به روش توکی نشان داد که بیشترین میزان سدیم پوست مربوط به گونه شمشاد، بیشترین میزان عنصر کلسیم مربوط به گونههای اوجا، سفید پلت و توت، بیشترین میزان عنصر منیزیم مربوط به گونه افرا و بیشترین میزان عنصر ازت در گونه اوجا مشاهده گردید. نتایج آزمون همبستگی نیز نشان داد که ارتباط نسبت قوی (بالای r=0/5 )بین میزان پتاسیم پوست گیاه با میزان جوانه زنی و پتاسیم پوست گیاه با درصد استقرار موفق دارواش وجود داشت

کلیدواژه ها:

انگل ، دارواش ، جوانه زنی ، درختان جنگلی