توسعه پایدار و عدالت توزیعی: بررسی اثر حذف یارانه انرژی بر الگوی مصرف انرژی در (1387-1393) ایران

عدالت بهعنوان یکی از اصول توسعه پایدار، همواره یکی از دغدغه های سیاست گذاران بوده است. در ایران نیز عدالت نه تنها بهواسطهی آثار اجتماعی آن بلکه بهعنوان یکی از اصول ارزشی همواره مدنظر سیاستگذاران بوده است. با توجه به اینکه یکی از اهداف هدفمندی یارانهها رعایت عدالت توزیعی در بخش انرژی است؛ در این مقاله سعی شده تاثیر هدفمندی یارانه های بخش انرژی بر نابرابری مصرف انرژی خانوارهای شهری ایرانی در دورهی 1393-1387 موردبررسی قرار گیرد. برای تحقق هدف پژوهش از شاخص نابرابری اتکینسون درزمینه نابرابری مصرف انرژی و تابع رفاه اجتماعی رالز در استانهای کشور استفادهشده است. برای برآورد دقیق این شاخص از ریزدادههای طرح هزینه درآمد خانوار مرکز آمار ایران استفادهشده است. نتایج نشان می دهد بااینکه شاخص اتکینسون مصرف انرژی روند یکسانی در طول دوره نداشته و در بیشتر استانهای کشور در ابتدا افزایش نابرابری دیده می -شود اما درنهایت در 26 استان کشور شاهد کاهش نابرابری هستیم. همچنین نتایج آزمون مقایسه میانگین نشان دهنده کاهش نابرابری مصرف انرژی پس از هدفمندی یارانهها تا سال 1391 است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، عدالت توزیعی ، مصرف انرژی ، مناطق استانی