احساس تنهایی و اعتیاد به اینترنت در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی همدان

هدف: پژوهشی حاضر با هدف بررسی رابطه اعتیاد به اینترنت و احساسی تنهایی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی همدان در سال 1391 انجام شده است. مواد و روشی ها: این مطالعه از نوع توصیفی - تحلیلی بوده و به شیوه مقطعی انجام پذیرفته است. جامعه آماری شامل دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی شهر همدان و حجم نمونه محاسبه شده برابر 130 نفر و روش نمونه گیری تصادفی ساده بود. در این مطالعه برای گردآوری داده ها علاوه بر پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک از پرسشنامه احساسی تنهایی و پرسشنامه اعتیاد به اینترنت استفاده شد و به منظور تجزیه تحلیل داده ها نیز نرم افزار SPSS استفاده گردید. یافته ها: با توجه به نتایج میزان اعتیاد به اینترنت متوسط رو به بالا و میزان احساسی تنهایی در سطح متوسط گزارشی شد. بین اعتیاد به اینترنت و عواملی دمو گرافیک (سن، ترم تحصیلی و سطح تحصیلات) رابطه معناداری یافت شد، اما بین اعتیاد به اینترنت و عواملی دموگرافیک (وضعیت تاهلی، جنسیت و اشتغالی) رابطه معناداری یافت نشد. دیگر نتایج نشان داد که احساس تنهایی و عواملی دموگرافیک (سن، ترم تحصیلی، سطح تحصیلات، وضعیت تاهلی، جنسیت و اشتغالی) رابطه 3. .معناداری با یکدیگر ندارند بحث و نتیجه گیری: با توجه به نرخ نسبتا بالای اعتیاد به اینترنت در جامعه مورد مطالعه، یافته ها به مدیران و مسیولین ذیربط گزارش داده می شود تا را در برنامه ریزی های آتی مدنظر داشته باشند.

کلیدواژه ها:

اعتیاد به اینترنت ، احساسی تنهایی ، دانشجویان