اثر محلولپاشی اسید سالیسیلیک و لایم سولفور روی برخی از شاخصهایکمی و کیفی نشاء گوجه فرنگی رقم سوپرآ

منظور بررسی اثر محلولپاشی اسید سالیسیلیک و لایم سولفور (کلسیم پلیسولفید) بر روی شاخصهای نشاء گوجهفرنگی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1394 در گلخانه دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. عامل اول، محلولپاشی اسید سالیسیلیک SA سالیسیلیک SA1 (SA4) 10- و 2 (SA3) 10-4 ،(SA2) 10 -6 مولار و عامل دوم، لایم سولفور LS عامل دوم، لایم سولفور LSI و پنج درصد LS2 عامل دوم، لایم سولفور زمان ظهور سومین برگ حقیقی یعنی بعد از 20 روز پس از کاشت بذر صورت گرفت. محلولپاشیها به فاصله هر 10 روز یک بار و در مجموع پنج بار محلولپاشی انجام شد. در نهایت بوتهها از نظر شاخصهای مهم نشاء در خزانه مانند تعداد برگ، وزن تر و خشک ساقه و ریشه، تعداد روز تا ظهور اولین گلآذین، آنتوسیانین، کلروفیل کل و کارتنویید برگ مورد بررسی قرار گرفتند. تیمار شاهد با داشتن بیش ترین مقادیر تعداد برگ 8/1، وزن تر ریشه 1/17 گرم و خشک ریشه 0/1 گرم وزن تر ساقه 4/1 گرم و وزن خشک ساقه 1/53 گرم کلروفیل کل 475/1 میلی گرم و بر گرم وزن تازه و کاروتنویید 154/7 میلی گرم بر گرم وزن تازه) برگ نسبت به دیگر تیمارها دارای خصوصیات مناسبتری جهت تولید نشاء بود ولی این تیمار بیش ترین میزان تعداد روز تا ظهور اولین گلآذین ( 67 روز) را داشت. اگرچه در بررسی حاضر اثر متقابل لایم سولفور و اسید سالیسیلیک تاثیر قابل توجهای بر کیفیت نشاء گوجهفرنگی نداشت، با این حال اثرات متقابل مشاهده شده در برخی موارد بیانگر اهمیت مطالعه بیش تر در این زمینه است.

کلیدواژه ها:

اسید سالیسیلیک ، آنتوسیانین ، کلروفیل ، کلسیم پلیسولفید ، نشاء