بررسی اثربخشی نوروفیدبک بر بهبود آگاهی واج شناختی کودکان مبتلا به نارساخوانی

مقدمه: نارساخوانی یکی از اختلالات شایع دوران کودکی است. با توجه به این که این اختلال، یک اختلال عصبی رشدی محسوب میشود، یک روش درمانی نوین برای این اختلال، درمان نوروفیدبک است که به طور مستقیم امواج مغزی را هدف درمان قرار می دهد. در پژوهش حاضر سعی شده است تا اثربخشی درمان نوروفیدبک از طریق اصلاح ارتباط کارکردی بین مناطق مغزی درگیر در خواندن بر بهبود آگاهی واج شناختی مورد بررسی قرار بگیرد. روش: این پژوهش در چارچوب طرح تک آزمودنی با استفاده از خط پایه چندگانه پلکانی، طی 20جلسه روی 4 کودک مبتلا به نارساخوانی اجرا شد. برای جمعآوری داده ها در سطح رفتاری از آزمون آگاهی واج شناختی و در سطح امواج مغزی از الکتروآنسفالوگرافی کمی استفاده شد. نتایج: درمان تغییرات قابل توجهی در آگاهی واج شناختی ایجاد کرد. تحلیل داده ها در سطح امواج مغزی نیز تغییرات مثبت و چشمگیری در هم نوسانی فرکانس های مختلف در جهت هم نوسانی بهنجار نشان داد. نتیجه گیری: اصلاح ارتباط کارکردی از طریق درمان نوروفیدبک میتواند به بهبودی در سطح کارکرد مغز و همچنین بهبودی در آگاهی واج شناختی منجر شود.

کلیدواژه ها:

کوهرنس ، نارساخوانی ، نوروفیدبک