شهر هوشمند، رویکرد نوین در شهرسازی و توسعه پایدار

رشد روزافزون شهرنشینی در جهان و پیدایش مشکلات و مسایل ناشی از آن نظیر افزایش نرخ بیکاری، بروز مشکلات محیطی،بهداشتی، ترافیک، کاهش منابع طبیعی، کاهش روابط اجتماعی و غیره نیاز به تدابیر جدیدی در زمینه شهرسازی و توسعهشهری را پدید آورده است. در این میان توجه به شهر هوشمند به عنوان رویکرد نوین در شهرسازی درحال توسعه و گسترشاست. از طرفی در عصر معاصر با آمدن موج فناوری در سطحی گسترده و تاثیر وسیع آن بر جنبه های مختلف زندگی رو به روهستیم. مرز روابط گستردهتر گردیده و برای حل مسایل شهری شهر الکترونیک بر پایه فناوری اطلاعات و ارتباطات شکلگرفت. بروز چالش ها در شهر الکترونیک و فراهم آوردن رشد پایدار برای شهروندان، شهر هوشمند ضرورت می یابد و بابهره مندی از فن آوری های نوین، استفاده بهینه از منابع محدود را فراهم می آورد. نوع تحقیق پژوهش، کاربردی- توسعه ای وروش مطالعه به صورت توصیفی است، همچنین روش گرد آوری اطلاعات مورد نیاز به شیوه اسنادی انجام شده است. در اینمقاله سعی شده است در مورد مفهوم شهر هوشمند و اینکه چگونه می توان یک شهر را به عنوان شهر هوشمند در نظر گرفتمعرفی کرده و همچنین به منظور درک بهتر تفاوت شهر هوشمند و شهر الکترونیک بیان می گردد و در انتها مفهوم شهرهایهوشمند- پایدار را ارایه می دهد. نتایج پژوهش نشان میدهد، شهر هوشمند مفهومی گسترده است و شهر الکترونیک بخشی ازمفهوم شهر هوشمند است. همچنین توسعه پایدار به عنوان مفهومی است که مورد قبول بسیاری از نهادهای شهری وبین المللی میباشد از این رو شهر هوشمند- پایدار ضرورت می یابد. آنچه حایز اهمیت است یکپارچگی و ارتباط تمام عواملمختلف شهری در شهر هوشمند- پایدار می باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، شهر هوشمند ، شهر الکترونیک ، فناوری اطلاعات و ارتباطات ، رشد شهرنشینی