اثربخشی آموزش فراشناختی بر کاهش اضطراب و بهبود راهبردهای کنترل فکر دردانش آموزان

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش فراشناختی بر کاهش اضطراب و بهبود راهبردهای کنترل فکر در دانش آموزان می باشدل جامعه آماری پژوهش حاضر شامل دانش آموزان دختر دوره متوسطه مبتلا به اختلال اضطراب بود، که در سال تحصیلی 94-95 به مراکز مشاوره و خدمات روانشناختی شهر مشهد مراجعه کردند. با توجه به جامعه آماری دانش آموزان دختر دوره متوسطه شهر مشهد، نمونه پژوهش حاضر شامل 40 دانش آموز دختر دوره متوسطه مبتلا به اختلال اضطراب بود که بعد از تشخیص علایماضطراب به دو گروهی 20 نفری (20نفر گروه آزمایش، 20 نفر گروه گواه) تقسیم شدند. گروه آزمایش تحت آموزش فراشناختیقرار گرفته و گروه کنترل جهت مقایسه در لیست انتظار درمان قرار گرفتند. از پرسشنامه اضطراب بک (BAI (و پرسشنامهراهبردهای کنترل فکر (TCQ برای ارزیابی و سنجش داده ها بهره گرفته شد. در این پژوهش از روشهای آمارتوصیفی شامل میانگین و انحراف استاندارد و از روش آمار استنباطی تحلیل کوواریانس استفاده شدل یافته ها حاکی از این بود که در مولفه یاضطراب بین دو گروه در پیش آزمون تفاوتی وجود ندارد، ولی در پس آزمون بین دو گروه تفاوت معناداری در سطح آلفای 0/01 دیده شد. در مولفه ی راهبردهای کنترل فکر نیز نتایج حاکی از آن بود که بین دو گروه در پیش آزمون تفاوتی وجود ندارد ولی درپس آزمون بین دو گروه تفاوت معناداری در سطح آلفای 0/01 مشاهده گردید. نتایج نشان داد که رویکرد آموزش فراشناختی به صورت گروهی بر کاهش اضطراب و بهبود راهبردهای کنترل فکر دانش آموزان دختر دوره متوسطه تاثیر دارد.

کلیدواژه ها:

آموزش فراشناختی ، اضطراب ، راهبردهای کنترل فکر ، دانش آموزان