عدم اشتراط ایمنی از ضرر در امر به معروف و نهی از منکر

در آثار فقهی وجوب امر به معروف و نهی از منکر مقید به تحقق شروطی، از جمله ایمنی از ضرر شده است. فقهاء معتقدند امر به معروف و نهی از منکر نسبت به شرط ایمنی از ضرر وجوبی تعلیقی و مشروط دارد به گونه ای که هرگاه بر امر به معروف و یا نهی از منکر، مفسده و یا ضرری مترتب شود، این وجوب فعلیت نداشته و ساقط می شود. نگارندگان با بازخوانی مساله، مستندات قول مشهور را به رغم برخورداری از شهرت عظیمه قابل خدشه می دانند. اجمالا نویسندگان معتقدند امر به معروف و نهی از منکر به عنوان یک فریضه شرعی وجوبی مطلق و غیر معلق نسبت به شرط موصوف داراست.

کلیدواژه ها:

امر به معروف ، نهی از منکر ، ایمنی از ضرر ، قول مشهور