اثر زمان اعمال سطوح مختلف تنش شوری بر برخی ویژگی های کمی و کیفی علوفه کوشیا (Kochia scoparia)

افزایش شوری خاک و آب در بسیاری از مناطق دنیا تولید محصولات زراعی را به چالش کشیده است. کوشیا از جمله گیاهانی است که قابلیت رشد در محیط های شور را داشته و استفاده از آن به عنوان علوفه، فرصت ارزشمندی برای بهره برداری از این منابع می باشد. به همین منظور مطالعه ای روی گیاه شور زیست کوشیا در سطوح مختلف تنش شوری (0، 10، 20، 30، 40، 50 و 60 دسی زیمنس بر متر)، با اعمال تنش از ابتدای کاشت، مرحله گیاهچه ای و اعمال متناوب تنش با آب شور و غیر شور در سه آزمایش جداگانه با استفاده از طرح کاملا تصادفی و چهار تکرار در محیط طبیعی در گلدان های بزرگ انجام گرفت. نتایج اعمال تنش شوری در ابتدای کاشت حاکی از این بود که بذور کوشیا تنها تا 30 دسی زیمنس بر متر کلرید سدیم توانایی سبز شدن دارند. ارتفاع بوته، تعداد شاخه ها، وزن تر و خشک اندام هوایی، عملکرد ماده خشک قابل هضم، ارزش هضمی، عملکرد پروتیین خام و محتوی خاکستر با افزایش شوری در مرحله کاشت و گیاهچه ای کاهش یافتند. از طرف دیگر با افزایش سطح تنش شوری قابلیت هضم ماده خشک، قابلیت هضم ماده آلی، درصد پروتیین خام و درصد خاکستر با اعمال تنش در مرحله کاشت و گیاهچه ای افزایش یافت. میزان فنل کل در هیچ یک از آزمایش ها تحت تاثیر شوری قرار نگرفت. اعمال متناوب آبیاری با آب شور و غیر شور در مرحله گیاهچه ای تاثیر معنی داری بر صفات مورد مطالعه به جز ارزش هضمی و درصد خاکستر نداشت. به طور کلی نتایج این آزمایش نشان داد که گیاهچه های کوشیا در ابتدای رشد به شوری حساس هستند و در صورت دسترسی به آب شیرین بهتر است تا استقرار کامل با آب شیرین و سپس با آب شور آبیاری شوند. اعمال متناوب آبیاری با آب شور و غیر شور در مرحله گیاهچه ای موجب عدم کاهش تولید زیست توده کوشیا می شود.

کلیدواژه ها:

ارزش هضمی ، پروتیین ، خاکستر ، فنل ، قابلیت هضم