مطالعه تطبیقی ساختار معماری موزه ملی ایران باستان و کشف رابطه آن با کاخ تیسفون

هنر معماری از دیرباز تا اواسط قرن حاضر همواره مهم ترین شاخه از هنر ایران بوده است که روح زمانه را در خود جاری می ساخت. ولی در دوران معاصر دیگر اثری از بدعت در طرح های معماری به چشم نمی خورد و این هنر مهم با الگو برداری های صرف و نادرست از ساختمان های غربی و یا تاریخی رو به زوال گذاشته است. در برخی از دوره های تاریخی همانند پهلوی اول مشاهده می شود که معمارانی، ایرانی یا غربی، با استادی هر چه تمام تر دست به باز زنده سازی روح ایرانی در کالبد برخی ابنیه فرهنگی، اداری و حکومتی زده اند که نه تنها با دیدن آن ها عظمت و شکوه ایران کهن جلوه گر می شود بلکه، به وضوح نوید از به وجود آمدن شیوه ای تازه همراستا با معماری روز عصر خود می دهد. یکی از این نمونه های برجسته، ساختمان موزه ملی ایران است که شباهت بسیاری به کاخ تیسفون عصر ساسانی دارد ولی در کنار آن المان های معماری دوران مدرن به زیبایی هر چه تمام تر چشم نوازی می کند. هدف این پژوهش یافتن شباهت ها و تفاوت های موجود در مولفه های بنیادین ساختمان موزه و تطبیق آن ها با کاخ تیسفون می باشد تا روشن شود دلایل موفقیت بناهایی از این دست چه بوده است. شیوه تحلیلی توصیفی با استفاده از جمعاوری اطلاعات و تحقیقات میدانی از موزه ملی ایران در تهران، انجام شده است که با توجه به مدارک و اسناد موجود تا کنون پژوهشی در این زمینه صورت نگرفته و تنها اشاره هایی به بنای موزه ملی شده است.

کلیدواژه ها:

تحلیل و بررسی ، موزه ملی ایران ، کاخ تیسفون ، پهلوی اول ، ساسانیان