سنجش کیفیت هتل های تفریحی و عوامل ایجاد آن بر معیار سازی گردشگران

به عقیده برخی از نظریه پردازان جهانی، ((صنعت گردشگری)) صنعت غالب هزاره سوم است . واقعیت آن است که ظرفیتهای بازار مصرف در قبال بسیاری از فرآورده های صنعتی معمولی اشباع شده و شرایط اقلیمی و ذخایر طبیعی کره ی زمین، از این پس توان تضمین دوام و توسعه ی بسیاری از صنایع موجود را ندارد. از این رو چنین به نظر می رسد که گردشگری با همه ی زیر شاخه های خود، قوی ترین ، پایدارترین و بی خطرترین بخشی است که می تواند فرصتهای بی شماری را برای اشتغال و فعالیتهای معنادار، به ساکنان کره ی زمین عرضه نماید و گردش اقتصاد کلان جهان امروز را، در فضایی صلح آمیز و به دور از خطرات زیست محیطی به نحوی استوار و توسعه پذیر، پشتیبانی کند. یکی از اصلی ترین موضوعات مربوط به گردشگری موضوع سکونت گردشگران است. چون گردشگران در هر حال برای اقامت و برآوردن نیازهای اولیه زیستی می باید در مکان مناسبی مستقر و در آنجا ساکن شوند. از این رو از گذشته های دور در همه جای جهان و در کشورهای مختلف اقامتگاههایی برای مسافران و گردشگران ساخته و برای پذیرایی از آنان ترتیبات خاصی برقرار می شده است. در کشور ما کاروانسراهای بسیاری از سده های گذشته به جا مانده که معماری بعضی از آنها امروزه بصورت یک جاذبه ی تاریخی مورد بازدید گردشگران خارجی واقع می شود. در حال حاضر هتل های بزرگ و کوچک بسیاری در پایتخت و شهرهای بزرگ ایران ساخته شده که البته با ظرفیتهای گردشگری این کشور متناسب نیست و اگر بنا باشد از همه ی این ظرفیتها بهره گیری شود به هیچ وجه این تعداد هتل نمی تواند پاسخگوی گردشگران باشد. اما بدتر از آن ناکارآمدی و عدم تخصص نیروی انسانی شاغل در واحدهای پذیرایی کشور ماست.

کلیدواژه ها:

اقامتگاههای شهری ، هتل های 5 ستاره ، صنعت گردشگری ، مدیریت هتل داری