بررسی تجربیات معلمان از کلاسهای آموزشی ضمن خدمت جهت بالابردن ارتقای کیفیت و اثر بخشی این دوره ها( مطالعه موردی شهرستان شهریار)

دستیابی به اهداف واقعی کلاسهای آموزشی ضمن خدمت فرهنگیان یکی از معضلات اساسی نظام های تربیتی است. در عصر حاضر هرچند که به این امر به سبب تحولات سریع جوامع و نیاز سازمانها که انطباق فرد بر آن بها می دهند ولی تحقیقات کیفی و کمی اندکی بخصوص در میزان کارایی و بهره وری انجام شده است. در ایران نیز با وجود اقدامات انجام شده، شواهد مستقیم و غیر مستقیم دربارهی اثربخشی این دوره ها، نتایج چندان کارآمد و خشنود کنندهای را نشان نمی دهد. بر این اساس هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تجربیات معلمان در بهره گیری از این آموزش ها و بررسی میزان اثر بخشی این دوره ها و به روش کمی انجام گردیده است سوال اصلی تحقیقچنین است که میزان مطلوبیت دوره های آموزشی ضمن خدمت از دیدگاه معلمین شرکت کننده در این دوره ها چقدر است روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع اکتشافی است. جامعه آماری شامل تمامی معلمان پایه ششم ابتدایی شهرستان شهریار می باشد و تعداد آنها347 نفر می باشد که تعداد 30 نفر با روش تصادفی انتخاب گردیدند. ابزار اندازه گیری تحقیق از پرسشنامه 46 سوالی در خصوص 4 محور اصلی تحقیق شامل انگیزش درونی، ویژگی های دوره های آموزشی، اثربخشی آموزشها، مشوق های محیط استفاده شده است. به منظورتک نمونه ای استفاده شده است. بررسی یافته های تحقیق حاضر نشان می دهد که میزان مطلوبیت دوره های t بررسی سوالات از آزمون آموزشی ضمن خدمت فرهنگیان کمتر از حد متوسط است و تناسب برنامه ها با انتظارات و نیازمندیهای معلمان موجب بهبود کارایی واثر بخشی چنین برنامه هایی خواهدشد که یافته های حاصل از تجربیات معلمان هدف گذاری شده و پس از بررسی نشان می دهد که عوامل موثر در مولفه های مفهومی اثر بخشی آموزشی سازمانی را می توان دز توانمندسازی فراگیران، تحقق رسالت سازمان، تولید توان وانرزی، ارتقاء میزان درست انجام کار و حداقل سازی خلاصه کرد.

کلیدواژه ها:

آموزش ضمن خدمت ، معلم ، اثر بخشی ، توانمند سازی