بررسی اثر بخشی روان درمانی شناختی- رفتاری بر افزایش عملکرد حافظه بیماران مبتلا به اسکیزوفرنی

اسکیزوفرنی، بیماری است از دسته روان پریشی ها که مشکلاتی را در روابط بین فردی، خانوادگی و درون فردی افراد مبتلا، ایجاد می کند. در آسیب شناسی این بیماران عمده مسایل مربوط میشود به اختلال در حوزه تفکر و شناخت که می تواند منشاء ژنتیکی و یا عوامل محیطی داشته باشد. بنابراین روان درمانی شناختی- رفتاری با هدف افزایش عملکرد حافظه بیماران، در این پژوهش به کار رفته است.این طرح یک پژوهش نیمه تجربی است که در پاییز و زمستان 1392 بروی بیماران اسکیزوفرنی بستری در مرکز نگهداری و توانبخشی بیماران مزمن روانی عاطف (ویژه بانوان) در شهرستان مشهد صورت گرفت. در این پژوهش 8 نفر از بیماران به شیوه تصادفی انتخاب و در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. سپس از هر دو گروه پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد و در طول مدت میان آزمون ها، بر روی بیماران گروه آزمایش، برنامه درمانی 8 جلسه ای شناختی-رفتاری صورت گرفت. ابزار جمع آوری داده ها، آزمون حافظه بالینی وکسلر (نسخه ایرانی) بوده و داده ها با استفاده از نرم افزار spss تجزیه و تحلیل شدند.تحلیل نتایج نمره های پیش آزمون و پس آزمون دو گروه با استفاده از آزمون آماری U من ویتنی نشان داد که روان درمانی شناختی-رفتاری، تاثیر معنا داری بر افزایش عملکرد حافظه بیماران اسکیزوفرنی دارد. روان درمانی شناختی-رفتاری در افزایش عملکرد حافظه بیماران اسکیزوفرنی، موثر است.

کلیدواژه ها:

اسکیزوفرنی ، درمان های شناختی-رفتاری ، حافظه