بررسی تنوع زیستی محصولات زراعی و باغی استان اصفهان
محل انتشار: فصلنامه بوم شناسی کشاورزی، دوره: 8، شماره: 2
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 349
فایل این مقاله در 15 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_AGRY-8-2_005
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396
چکیده مقاله:
شاخص های تنوع زیستی ابزاری نیرومند برای ارزیابی پایداری نظام های کشاورزی محسوب می شوند. در این تحقیق که به منظور ارزیابی تنوع زیستی محصولات زراعی و باغی شهرستان های استان اصفهان و همچنین بررسی روابط موجود بین تنوع زیستی و عوامل اقلیمی این استان صورت گرفت، سطح زیر کشت، غنای گونه ای، یکنواختی، تنوع گونه ای و تنوع آلفا و بتای محصولات زراعی و باغی محاسبه شده و مورد ارزیابی قرار گرفتند. بدین منظور، اطلاعات مربوط به سطح زیر کشت گیاهان زراعی و باغی شهرستان های مختلف استان اصفهان در سال زراعی 92-1391 از طریق اطلاعات سازمان جهاد کشاورزی استان و همچنین پرسشنامه هایی جمع آوری گردید. محصولات زراعی به هشت گروه غلات، حبوبات، جالیزی، سبزیجات، علوفه ای، صنعتی و دارویی و محصولات باغی به دو گروه درختان میوه معتدله و گرمسیری طبقه بندی شدند. تنوع آلفا و بتا نیز با استفاده از رابطه غنای گونه ای مساحت برای اقلیم های مختلف استان محاسبه شد. نتایج نشان داد که در گروه محصولات باغی، درختان میوه معتدله (76/2 درصد) بیشترین و در گروه محصولات زراعی غلات (59/36 درصد) و گیاهان دارویی (1/09 درصد) به ترتیب بیشترین و کمترین سطح زیر کشت را دارا هستند. شهرستان های سمیرم و برخوار و میمه به ترتیب بیشترین و کمترین سطح زیر کشت محصولات باغی را به خود اختصاص دادند. بیشترین سطح زیر کشت محصولات زراعی در شهرستان اصفهان و کمترین آن در شهرستان خوروبیابانک مشاهده شد. شهرستان های کاشان، لنجان، و نطنز با 17 گونه گیاهی، بیشترین و آران و بیدگل با سه گونه گیاهی کمترین غنای گونه ای محصولات باغی استان را در برداشتند. بیشترین و کمترین شاخص یکنواختی محصولات باغی به ترتیب مربوط به شهرستان های اصفهان (0/83) و سمیرم (0/192) بود. شهرستان های فلاورجان، خمینی شهر، کاشان، نایین و نجف آباد دارای بیشترین شاخص یکنواختی در محصولات زراعی و شهرستان اصفهان کمترین میزان این شاخص را نشان داد. به طور میانگین بیشترین و کمترین شاخص تنوع زیستی شانون- وینر در محصولات زراعی به ترتیب مربوط به گیاهان علوفه ای (0/929) و جالیزی (0/442) بود. این شاخص برای درختان معتدله بیش از دو برابر درختان گرمسیری گزارش شد. بیشترین و کمترین میزان تنوع آلفا به ترتیب در شهرستان های واقع در اقلیم های معتدل و بیابانی گرم مشاهده شد. اقلیم بیابانی معتدل نیز بالاترین میزان تنوع بتا را شامل شد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
نسیبه پورقاسمیان
استادیار، گروه تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی بردسیر، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان
روح اله مرادی
استادیار، گروه تولیدات گیاهی، دانشکده کشاورزی بردسیر، دانشگاه شهید باهنر کرمان، کرمان