رابطه ی سبکهای مقابلهای و فرسودگی شغلی با عملکرد شغلی مدیران مراکز پیش از دبستان

هدف از این پژوهش بررسی رابطهی سبکهای مقابلهای و فرسودگی شغلی با عملکرد شغلی مدیران مراکز پیش دبستان شهر تهران است. پژوهش حاضر از نوع پژوهش های همبستگی است، جامعهی مورد مطالعه شامل مدیران و مربیان مراکز پیش از دبستان شهر تهران بوده و حجم نمونه طبق اصول علمی تعداد 90 نفر از مدیران و 270 نفر از مربیان، با استفاده از روش نمونهگیری چند مرحلهای تعیین شد. جهت جمعآوری دادهها از سه ابزار اندازهگیری: الف) پرسشنامهی سبکهای مقابلهای با متوسط ضریب پایایی %86، ب)پرسشنامه فرسودگی شغلی با متوسط ضریب پایایی% 83 وج) پرسشنامه عملکرد شغلی با متوسط ضریب پایایی % 96استفاده شد. جهت تحلیل دادهها از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون رگرسیون چند متغیری) استفاده شد.یافتهها نشان داد که متغیر پیشبینی کنندهی عملکرد شغلی مدیران، سبک عقلانی بوده و 4/13 از درصد واریانس مربوط به عملکرد شغلی را تبیین میکند. ضرایب رگرسیون متغیر پیش بین نشان داد که سبکعقلانی مدیران بر عملکرد شغلی آنها تاثیر مثبتی دارد، ولی سبکهای هیجانی و انفصالی- اجتنابی بر عملکرد شغلیشان اثر منفی دارد. همچنین متغیر پیشبینی کنندهی عملکرد شغلی مدیران، فرسودگی شغلیشامل مولفههای (خستگی هیجانی، مسخ شخصیت وکاهش کفایت شخصی) است و19درصد از واریانس عملکرد شغلی مدیران را تبیین میکند. در ضمن همهی خرده مقیاسهای فرسودگی شغلی مدیران (خستگی هیجانی، مسخ شخصیت و کاهش کفایت شخصی) بر عملکرد شغلیشان تاثیر منفی دارند. نتایج از تاثیر فراوان متغیرهای سبکهای مقابلهای و فرسودگی شغلی بر عملکرد شغلی مدیران مراکز پیش از دبستان شهر تهران اطلاع میدهد. سبک مقابلهای هیجانی و هر سه مولفهی فرسودگی شغلی بر عملکرد شغلی مدیران این مراکز آموزشی تاثیر منفی دارد.

کلیدواژه ها:

سبکهای مقابله ای ، فرسودگی شغلی ، عملکرد شغلی ، مدیران ، مراکز پیش از دبستان