رابطه مکانیسم های دفاعی با راهبردهای مقابله ای در مادران کودکان مبتلا به سرطان

هدف اصلی از پژوهش حاضر بررسی رابطه مکانیسم های دفاعی با راهبردهای مقابله ای در مادران کودکانمبتلا به سرطان می باشد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه ی آماری این پژوهش کلیهمادران کودکان مبتلا به سرطان که در سال 1394-1393 به بیمارستان ها و مراکز مربوط به درمان سرطان در شهر تهران ارجاع شده اند، می باشند. نمونه ها بالغ بر 200 والد، توسط روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شدند. به منظورجمع آوری داده های میدانی از پرسشنامه مکانیزم های دفاعی و راهبردهای مقابله ای بهره گرفته شده است. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. براساس نتایج به دست آمده از رابطه راهبردهای مقابله ای هیجان مدار با مکانیسم های دفاعی رشد یافته معنادار نمی باشد. رابطه راهبردهای مقابله ای مسالهمدار با مکانیسم های دفاعی رشد یافته معنادار می باشد. رابطه راهبردهای مقابله ای هیجان مدار با مکانیسم های دفاعینوروتیک معنادار می باشد. رابطه راهبردهای مقابله ای مساله مدار با مکانیسم های دفاعی نوروتیک معنادار نمی باشد.رابطه راهبردهای مقابله ای هیجان مدار با مکانیسم های دفاعی رشد نایافته معنادار می باشد. رابطه راهبردهای مقابله ایمساله مدار با مکانیسم های دفاعی رشد نایافته معنادار نمی باشد.

کلیدواژه ها:

راهبردهای مقابله ای ، مکانیسم های دفاعی ، هیجان مدار ، مساله مدار ، رشد یافته ، رشدنایافته