تاثیر کاربرد جداگانه و تلفیقی کودهای آلی، زیستی و شیمیایی بر برخی خصوصیات کمی و کیفی چغندرقند

به منظور بررسی تاثیر جداگانه و تلفیقی دو نوع کود سبز، کود گاوی، کود فسفات بارور-2 و کود شیمیایی مرسوم بر خواص کمی و کیفی گیاه چغندرقند، آزمایشی در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد طی سال زراعی 92-1391 اجرا شد. 12 تیمار شامل 1 .شاهد بدون کود، 2 .نخودفرنگی + سوپرفسفات تریپل، 3 .خلر + سوپرفسفات تریپل، 4 .فسفات بارور-2 + اوره، 5 .کود گاوی + سوپرفسفات تریپل، 6 .کود شیمیایی مرسوم، 7 .نخودفرنگی + فسفات بارور -2 ،8 .خلر + فسفات بارور-2 ،9 .نخودفرنگی + کود گاوی + سوپرفسفات تریپل، 10 .خلر + کود گاوی + سوپرفسفات تریپل، 11 .نخودفرنگی + کود گاوی + فسفات بارور-2 و 12 .خلر + کود گاوی + فسفات بارور-2 بودند. تیمارهای کودی اثر معناداری بر عملکرد ریشه، عملکرد شکر، عملکرد شکر سفید و همچنین مقدار نیتروژن مضره داشت، به طوری که تیمارهای تلفیقی 8 ،10 ،11 و 2 بیشترین میانگینها را در صفات عملکرد ریشه، عملکرد شکر و عملکرد شکر سفید به خود اختصاص دادند. استفاده از تیمارهای کود سبز و کود دامی و تلفیق آنها همراه با کاربرد کود بیولوژیک فسفات بارور، عملکرد ریشه را 18-10 درصد نسبت به استفاده از کود شیمیایی مرسوم و 68-32 درصد نسبت به شاهد افزایش داد. کمترین مقدار نیتروژن مضره مربوط به تیمارهای 10 و 11 بود. از نظر دیگر صفات بررسی شده نیز تیمارهای تلفیقی کودهای آلی و زیستی در حد پذیرفتنی بودند.

کلیدواژه ها:

چغندرقند ، فسفات بارور-2 ، کود سبز ، کود شیمیایی ، کود گاوی