روش های به کارگیری قاعده جری و تطبیق در حوزه فهم قرآن

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 410

فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JQR-21-80_001

تاریخ نمایه سازی: 23 دی 1396

چکیده مقاله:

الفاظ و معارف قرآن از حقایق و اصولی جامع سرچشمه گرفتهاند که فرامنطقهای و فراتاریخی میباشند. بر این اساس میتوان با کشف مفهوم حقیقی و حکم جامع و گذر نمودن از خصوصیات مصداقی، مفاد ظاهری آیات را بر مصادیق دیگر تطبیق نمود. بنابراین آنچه این نوشتار بهدنبال آن است، پرداختن به روشهای بهکارگیری قاعده جری و تطبیق میباشد و در همین راستا، به بررسی مفهوم و مصداق منطقی و روش تنقیح مناط میپردازیم؛ زیرا در قاعده جری و تطبیق نیز این گونه است. بعد از انجام اموری که مقدمه فهم متن بهشمار میآیند، آیات همموضوع در کنار هم قرار داده میشود تا با کمک الغای خصوصیات غیر موثر، حکم عام کشف شود (جری) و این حکم و مناط، میتواند مبنایی مطمین برای تطبیق بر مصادیق دیگر باشد.

کلیدواژه ها:

جری و تطبیق/ تنقیح مناط/ الغای خصوصیت/ مصداق

نویسندگان

محمدعلی رضایی کرمانی

دانشیاردانشگاه فردوسی مشهد

مرضیه رستمیان

دانشجوی دکتری دانشگاه فردوسی مشهد

حسن نقی زاده

دانشیاردانشگاه فردوسی مشهد

عباس اسماعیلی زاده

دانشیاردانشگاه فردوسی مشهد