بررسی همگرایی درآمدی استان های ایرانرویکرد داده های تابلویی

هدف اصلی مقاله حاضر، بررسی فرضیه همگرایی مطلق و همگرایی شرطی درآمدی بین استان های ایران طی دوره زمانی 2010-2000 با تکیه بر داده های تابلویی است. این موضوع به تفکیک کل استان های کشور، گروه ده استان با درآمد سرانه پایین، گروه ده استان با درآمد سرانه میانی و گروه ده استان با درآمد سرانه بالا بررسی شده است. نتایج حاکی از آن است که هر دو نوع فرضیه همگرایی مطلق و همگرایی شرطی درآمدی در هر یک از گروه های فوق مورد تایید قرارگرفته است. به منظور بررسی همگرایی شرطی از متغیرهای توضیحی نظیر تعداد شاغلین استان، شاخص موجودی سرمایه استان و درجه صنعتی بودن استفاده گردیده، با این توضیح که متغیر درجه صنعتی بودن تنها در حالت کل استان ها و گروه ده استاندارای بالاترین درآمد سرانه واقعی دارای ضریب معنی دار بوده است.

کلیدواژه ها:

فرضیه همگرایی ، همگرایی مطلق ، همگرایی شرطی ، استان های ایران