اثربی ثباتی اقتصاد کلان بر نرخ باروری زنان در ایران(با کاربرد داده های پانل استانی)

در این مقاله به بررسی اثر بی ثباتی اقتصاد کلان بر نرخ باروری زنان در استان ها ی ایران در دوره زمان 1385-1391 پرداخته شده است. برای این منظور از دو متغیر کلیدی در تعیین ادوار تجاری، یعنی نرخ رشد درآمد سرانه و نرخ بیکاری، استفاده شده است. نتایج مبتنی بر داده های پانل استانی نشان می دهد نرخ رشد درآمد سرانه اثر مثبت بر باروری دارد؛ به عبارت دیگر رشد و باروری در این مدل ویژگی موافق ادواری دارند؛ درحالی که باروری یک واکنش منفی به بیکاری نشان م ی دهد . همچنین نقطه مقابل برخی از تحقیقات نتایج این تحقیق نشان می دهد که باروری یک واکنش مثبت به نرخ مشارکت زنان نشان می دهد. این نتایج با رویکرد پنسیلوانیا که پیش بینی می کند باروری رفتار موافق ادواری دارد، هم سو است. به علاوه نتایج نشان می دهد یک رابطه منفی بین سطح توسعه استان و نرخ بارور ی وجود دارد . ازآنجاکه توسعه اقتصادی و تغییرات متعاقب آن باعث افزایش سطح آموزش عال ی زنان، و درنتیجه افزا یش سن ازدواج می شود، این موارد بر نرخ باروری اثر منفی دارند. نتایج این مدل، نظریه نوسازی لیبنشتاین را تایید می کند.

کلیدواژه ها:

باروری ، بی ثباتی اقتصاد کلان ، بیکاری ، رشد ، داده های پانل