مقایسه فرود از داخل و خارج بر روی برخی پارامترهای آسیب رباط صلیبی قدامیACL

مقدمه پرش-فرود یکی از حرکات پیچیده است، اما حرکتی متداول و رایج درفعالیتهای ورزشی است. در حین تمرین و یا مسابقه،ورزشکاران بهطور غالب پرشفرودهایی انجام میدهندکه در چند سطح حرکتی اتفاق میافتد. درآمریکا سالانه بیش از120000 نفر از آسیب رباط صلیبی قدامی264رنج میبرند. علاوه بر هزینه درمان زیاد (سالیانه 625 میلیون) دلار موجب از دست دادن مشارکت ورزشی و حتی از دست دادن فصل ورزشی و ایجاد آسیبهای ثانویه و مشکلات روحی میگردد .(1) محقیقن زاویه کم فلکشن و بزرگی زاویه والگوس زانو در تکنیک فرود زنان را در مقایسه با مردان از عوامل افزایش آسیب غیربرخوردی ACL بیان کرده اند، در حالی که در شرایط تمرین و مسابقه فرودها در حالات متفاوتی از سمت داخل و خارج اتفاق میافتد و همچنین در تحقیقات گذشته تنها پروتکل پرش-فرود رو به جلو و یا پرش- فرود به پهلو بدون در نظر گرفتن حالت فرود مورد بررسی قرار گرفته است و تنها با اطلاعات حاصل از پروتکل پرش-فرود رو به جلو نمیتوان به درستی درک کاملی از عوامل خطر آسیب داشت. بنابراین بر آن شدیم تا در این پژوهش به بررسی تفاوت فرود از سمت داخل وخارج پرداخته است تا بتوانیم اطلاعات مفیدی که تا به امروز در تحقیقات در این حوزه نادیده گرفته شده بود را آشکارسازد. بنابراین هدف از این پژوهش مقایسه والگوس و فکلشن بین دو حالت فرود ازسمت داخل و خارج به جانب 90 درجه بود .