بررسی واکنش های دیلز- آلدر از طریق توصیف گرهای واکنش پذیری موضعی

هدف اصلی این پژوهش پیدا کردن توصیف گرهای واکنش پذیری می باشد که بتوانند محصولات واکنش های دیلز-آلدر را پیش بینی کنند. در این تحقیق سعی شده با استفاده از نرم افزارهای موجود در شیمی محاسباتی مانند Hyperchem و Gaussian98 کمیاتی مانند انرژی تصحیح شده، انرژی یونش، انرژی الکترونخواهی و بار موضعی را یافته، سپس سخت، نرمی، الکتروندوستی کلی، فوکوئی، فوکوئی موضعی،سختی، نرمی و الکتروندوستی موضعی مولکول های واکنشگر درواکنش ها دیلز-آلدر(126 واکنش) را به کمک برنامه ی Excel محاسبه نمود. با استفاده از اختلاف موجود در این کمیاب موضعی می توان شاخص های کلی برای پیش بینی محصول اصلی این واکنش ها یافت.نتایج نشان می دهند که اصول حداکثر سختی (MHP) و حداقل قطبش پذیری(نرمی)(MPP) به طور دقیق نمی توانند فضاگزینی در واکنش های دیلز- آلدررا پیش بینی نمایند در حالی که تحلیل اختلاف موجود در الکتروندوستی موضعی مولکول های واکنش دهنده در موقعیت های فعال واصل حداقل الکتروندوستی(MEP) با موفقیت بیشتری فضا گزینی در این واکنش های را از پیش بینی می کند، نتایج نشان می دهند وقتی از مجموعه پایه 6-31G با متد B3LYP استفاده می شود(نسبت به مجموعه پایه ی – 6 311++G ) محصول پیش بینی شده در توافق خوبی با نتایج تجربی است.

کلیدواژه ها:

سختی-نرمی-الکتروندوستی-فوکوئی-کلی و موضعی