ارزیابی تنوع ژنتیکی اکوتیپ های کلکسیون عناب ایران (Ziziphus spp.) با استفاده از نشانگر مولکولی ISSR
محل انتشار: مجله علوم باغبانی، دوره: 31، شماره: 3
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 401
فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JHSUM-31-3_001
تاریخ نمایه سازی: 1 اردیبهشت 1397
چکیده مقاله:
عناب (.Zizyphus jujuba Mill) به عنوان یک میوه ارزشمند و مقاوم به شرایط مختلف آب و هوایی در بسیاری از مناطق ایران گسترش دارد . از عناب علاوه بر صادرات بعنوان گیاه دارویی نیز استفاده می شود لذا ارزش اقتصادی قابل توجهی دارد. ارزیابی تنوع ژنتیکی در مواد گیاهی از اهمیت بالایی برخوردار بوده و گام اولیه برای شناسایی و نگهداری ذخایر ژنتیکی و از اصول اولیه اصلاح گیاهان محسوب می شود. استفاده از نشانگرهای DNA از بهترین روش های موجود برای بررسی تنوع ژنتیکی می باشند. در این بررسی از نشانگر ISSR به منظور بررسی تنوع ژنتیکی 31 اکوتیپ عناب جمع آوری شده از هشت استان عناب خیز کشور استفاده گردید. تعداد 13 آغازگر در واکنش PCR آزمایش شدند که شش آغاز گر DNAی الگو را بخوبی تکثیر و در بین نمونه ها چندشکلی را آشکار نمودند. از میان 84 مکان ژنی شناسایی شده، تعداد 70 مکان (83 درصد) چندشکلی نشان دادند. تجزیه خوشه ای اکوتیپها بر اساس ضریب تشابه دایس و به روش UPGMA انجام گرفت. در تجزیه خوشه ای، نمونه ها در سطح تشابه 0 / 85 در هفت گروه اصلی جای گرفتند. بیشترین تشابه ژنتیکی ( 0 / 95) بین نمونه های کلاله و درح و همچنین نوغاب و دوستیران و کمترین تشابه ژنتیکی ( 0 / 48) بین نمونه های برزادران و کنگان بدست آمد. آغازگرهای AC ) ; YT و GA ) A ) مناسب ترین آغازگرها برای مطالعات بعدی تشخیص داده شد. نتایج این مطالعه نشان داد که تنوع کل نمونه های کشور تقریبا در تنوع ناحیه خراسان جنوبی خلاصه شده است. همچنین در اکوتیپهای متعلق به استانهای اصفهان و مازندران، سطح قابل ملاحظه ای از تنوع مشاهده شد.
کلیدواژه ها:
تنوع ژنتیکی ، نشانگر مولکولی Zizyphus jujuba ISSR
نویسندگان
هاجر شایسته
دانشجوی دکتری گروه بیوتکنولوژی و به نژادی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
سعید ملک زاده شفارودی
دانشیارگروه بیوتکنولوژی و به نژادی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد
کمال غوث
کارشناس ارشد کشاورزی، جهاد کشاورزی استان خراسان جنوبی
فرج الله شهریاری
استادگروه بیوتکنولوژی و به نژادی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد