تحلیل نقش و جایگاه بندر چابهار در وابستگ یهای ژیوپلیتیکی هند
محل انتشار: نهمین کنگره انجمن ژئوپلیتیک ایران و اولین همایش انجمن جغرافیا و برنامه ریزی مناطق مرزی ایران
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 470
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
GEOPOLITICS09_180
تاریخ نمایه سازی: 11 خرداد 1397
چکیده مقاله:
در تعریف؛ وابستگی ژیوپلیتیکی، عبارت است از وابستگی منافع و اهداف ملی یک کشور و یا یک بازیگر سیاسی به ارزش ها و مزیت های جغرافیایی کشورها و باز یگران سیاسی دیگر . ارزش ها و عوامل جغرافیایی در مجموع شامل مکان و فضا ی جغرافیایی و الگوهای فضایی اند که مطلوبیت سیاسی پیدا می کنند و توجه بازیگران را به خود جلب می کنند . بنادر آزاد و مسیرهای دریایی آنها یکی از این ارزش های جغرافیایی اند . کشورها یی که دارا ی بنادر و مس یرهایی دریایی مطلو ب اند - می توانند از این مکان های در حکم پیش نیاز قدرت دیگران را آنها وابسته نمایند. به هم ین خاطر امروزه کشور های که از مولفه های ژیوپلیتیکی دریا برخورداری ساحل، دارا بودن و دسترسی به بنادر در یایی، مناطق آزاد، کر یدورها و مسیرهای دریایی، داشتن ناوگان مجهز دریایی و غیره برخوردارند، در زمره کشورهای قدرتمند به حساب می آیند . هدف ا ین مقاله واکاوی نیاز هند به بندر آزاد چابهار و مسیر دریایی آن در چارچوب اهداف ژیوپلیتیکی این کشور است. در این راستا سوال اصلی مقاله این گونه مطرح می شود که چه عواملی باعث وابستگی ژیوپلیتیکی هند به چابهار شده است فرضیه مطرح شده این است که هند در چارچوب وابستگی های ژیوپلیتیکی نظیر الزامات جهانی تبدیل شدن به یک قدرت برتر، رقابت با چین و پاکستان، ورود به افغانستان و آسیای مرکزی به جهت دسترسی به منابع انرژی به مسیر ایران به طور اعم و چابهار به طور اخص وابسته است. این پژوهش بر اساس ماهیت و روش؛ توصیفی تحلیلی محسوب می شود. اطلاعات مورد نیا ز به -شیوه اسنادی و با مراجعه به منابع معتبر چون کتب، مقالات و گزارش های معتبر گردآوری شده است
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیدهادی زرقانی
دانشیار جغرافیای سیاسی دانشگاه فردوسی مشهد
ابراهیم احمدی
د انش آموخته کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی دانشگاه شهید بهشتی