بررسی آلودگی بذور گندم گواهی نشده به بذر علف های هرز در مناطق مختلف شهرستان نهبندان

یکی از مهمترین عوامل انتقال و انتشار علف های هرز در مزارع، استفاده از بذور آلوده به بذر علف های هرز می باشد. به همین دلیل بوجاری بذر قبل از مصرف و استفاده از بذور گواهی شده در این خصوص از اهمیت خاص برخوردار است. این تحقیق در قالب طرح کاملا تصادفی با 4 تیمار و 4 تکرار اجرا شد. تیمارها شامل میزان بذر علف های هرز موجود در بذور گندم گواهی نشده کشاورزان، جمع آوری شده از سه منطقه شهرستان نهبندان و یک تیمار شاهد (گندم بوجاری شده) بود. نتایج حاصل از آنالیز داده ها نشان داد که بین بذر های گندم گواهی نشده مناطق مختلف مورد مطالعه از نظر آلودگی به بذور علف های هرز اختلاف معنی داری در سطح 1 درصد وجود داشت. بیشترین میزان آلودگی مربوط به بذور گندم بخش مرکزی نهبندان بود که طبق محاسبات استفاده از این نوع بذر گندم ، 39200 عدد بذر علف های هرز را در هر هکتار به بانک بذر مزرعه اضافه می نماید. همچنین مقایسه نسبت بذور علف های هرز پهن برگ به باریک برگ نشان داد در مناطق طبسین و بخش مرکزی نهبندان غالبیت با بذر علف های هرز پهن برگ و در منطقه چاهداشی غالبیت با بذور علف های هرز باریک برگ بود که می تواند ناشی از تفاوت در بانک بذر، شرایط اقلیمی و مدیریت مزارع مناطق مختلف باشد.

کلیدواژه ها:

بذر گواهی شده ، ترکیب علف های هرز ، کنترل غیرشیمیایی ، مدیریت پیشگیرانه علف های هرز