بررسی اثر تغییرات پیکره بندی دوچرخه بر تنش های وارده بر استخوان درشت نی هنگام دوچرخه سواری

دوچرخه سواری را می توان یکی از محبوب ترین ورزش ها دانست که برای توان بخشی نیز توسط پزشکان توصیه می شود در هنگام دوچرخه سواری، یکی از استخوان هایی که ممکن است تحت بیشترین تنش قرار گیرد استخوان درشت نی است در صورتی که پیکره بندی دوچرخه با ابعاد بدن فرد سازگار نباشد، اندام تحتانی فرد به ویژه این استخوان در معرض آسیب های جبران ناپذیری قرار خواهد گرفت از این روی، ارزیابی سازگاری پیکره بندی دوچرخه و آثار تنش های وارده بر آن ضروری می نماید هدف اصلی این پژوهش ارزیابی میزان تغییرشکل ها و تنش های وارده بر این استخوان ناشی از ساختار دوچرخه است برای رسیدن به این هدف، به کمک مدل سازی اجزای محدود در نرم افزار آباکوس تلاش شد تا پیکره بندی بهینه ی دوچرخه توصیه شده توسط پژوهش های گذشته از دیدگاه تنش های وارده بر استخوان درشت نی و تغییرشکل های ایجاد شده بررسی گردد تا میزان مناسب بودن این ابعاد و آثار آن ها بر این استخوان ارزیابی گردد.

کلیدواژه ها:

نرم افزار ABAQUS ، استخوان درشت نی ، تنش های وارد بر استخوان ، دوچرخه سواری ، روش اجزای محدود