تسامح و مدارا در قرآن با رویکرد مناظره پروردگار با بنی اسراییل

قران کتاب اندیشه و تفکر است پیام قرآن، دعوت به اندیشیدن است نزول کتاب های آسمانی چون تورات، انجیل، زبور، صحف و قرآن بر پیامبران به تعبیری دیگر نزول سخن، منطق، عقل و تفکر است جدل را از جهل دانسته است و گفت و گو و مناظره را از مظاهر عقل و منطق. در برابر معاندان و منکران همواره ادفع بالتی هی احسن سفارش پرودگار است ذکر نمونه هایی از اقوام گذشته و یادکرد لجاجت ها و سرکشی های ایشان چون قوم عاد و ثمود و بنی اسراییل، بیان فداکاری های پیامبران و ذکر گفتار و کردار نیک آنان در برابر امت های طغیانگر و ویرانگر اخلاق و ارزش های انسانی و نادیده گرفتن حقوق انسان ها و... وضع قوانین و شعایر الهی اجتماعی و سیاسی و بی شمار معانی و مفاهیم در قرآن همه نشان دهنده روح تسامح و مدارای الهی است که از رحمت بی منتهای او نشات گرفته است چه اگر غیر از این بود در دست پیامبران به جای کتاب شمشیر می نهاد و به جای اقامه ادله عقلی جز با زبان قهر و غضب که برخاسته از روحیه سلطه گری، سخن نمی گفت او پیامبران را نخست به سوی نهاد قانون گذار جامعه می فرستد و از ایشان می خواهد که با پادشاهان و بزرگان و اشراف که ن بض اقتصاد و اعتقادات دینی مردم را در ساختار سیاسی در دست دارند، با زبان نرم و نیک سخن گویند، چه ایشانند که طریق طغیانگری و ستم در پیش گرفته اند و مردم را از رشد و هدایت به سوی پرودگار باز داشته اند. خطاب به پیامبر (ص) می فرماید: و ما ارسلناک الا رحمه للعالمین و این زیباترین تجلی روح تسامح و مدارا است که در گفت و گو با بنی اسراییل رخ نموده است و همین انگیزه تنظیم پژوهش حاضر شده است.

کلیدواژه ها:

پرودگار ، پیامبر (ص) ، قرآن ، مروت و مدارا ، بنی اسراییل