طراحی مجتمع مسکونی با رویکرد آسایش حرارتی به روش سرمایش غیرفعال

مسکن همواره یکی از دغدغه های اصلی انسان در طول تاریخ بوده است در دوران مختلف انسان به ساخت ساختمان هایی با شرایط حرارتی مناسب در داخل و متفاوت از شرایط سخت محیط خارج به شیوه های مختلفی روی آورده است. یکی از مسایل بنیادین و اصلی در ساختمان ها تامین آسایش حرارتی ساکنین می باشد. فاکتورهای متعددی در کیفیت محیط داخل موثرند که آسایش حرارتی یکی از مهمترین آنهاست. از طرفی با توجه به شرایط اقلیمی شهر اهواز (بادهای گرم غبارآلود و هوای گرم و شرجی )که در بسیاری از ماه های سال از محدوده آسایش حرارتی خارج می باشد و همچنین مصرف زیاد انرژی در ساختمان ها، لزوم استفاده از روش های بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان ها، امری ضروری به نظر می رسد. از این رو استراتژی های طراحی غیر فعال که به سه بخش اصلی گرمایش، سرمایش و تهویه غیر فعال تقسیم می شود. جهت نیل به آسایش حرارتی در محیط داخلی ساختمان ها و در عین حال کاهش مصرف انرژی از طریق کاهش نیاز به سیستم های فعال سرمایشی و گرمایشی و... مورد توجه بسیاری از طراحان قرار گرفته است. تحقیق حاضر از نوع تحلیلی-توصیفی بوده و در آن سعی شده است با بررسی مقوله آسایش حرارتی، از طریق سرمایش فعال راهکارهایی جهت دستیابی به آسایش ارایه گردد. از این رو عناصر ساختمانی موثر در سرمایش غیر فعال به صورت جز به جز مورد بررسی قرار گرفته است و در نهایت مجتمع مسکونی طراحی شده است که در آن سیستم های سرمایشی غیر فعال سازگار با اقلیم شهر اهواز موجب کاهش نیاز به سیستم های فعال گرمایشی و در عین حال ایجاد آسایش حرارتی گردیده است.

کلیدواژه ها:

مجتمع مسکونی ، غیرفعال ، سرمایش ، مصرف انرژی