آزمون تجمیع کالاهای خوراکی پروتیینی در مناطق شهری ایران: مقایسه آزمون های مختلف کالای مرکب تعمیم یافته

اگر چه قیمت همه کالاهای مصرفی در فرایند تصمیم گیری مصرف کنندگان موثر و نقش دارند اما شمار انبوه کالاهاو قیمتها دشواری های بسیاری را در تجزیه و تحلیل گزینش مصرف کنندگان به وجود می آورد. لذا برای بررسی رفتار مصرف کنندگان از داده های تجمیع شده بسیار استفاده می شود. در همین زمینه نظریه های مختلف از جمله نظریه کالای مرکب تعمیم یافته لوبل، و روشهای آماری بن فرونی، سیمز، هولم و هاچبرگ برای تایید تجمیع سازگار کالاها معرفی شده است. این پژوهش به دنبال آن است که امکان تجمیع سازگار انواع گوشت و فرآورده های آن، انواع لبنیات و تخم مرغ ماشینی و قرار دادن آنها در یک گروه با عنوان گروه پروتیین های حیوانی و تجمیع سازگار انواع حبوبات و قرار دادن آن در یک گروه با عنوان گروه پروتیینهای گیاهی را که در سال های 1369-91 مصرف شده اند با استفاده از نظریه کالای مرکب تعمیم یافته به روش لوبل و روشهای پیشنهادی دیگر آزمون و باهم مقایسه کند. نتایج آزمون ها نشان می دهد که بر پایه روش لوبل تجمیع سازگار همه کالاهای خوراکی یاد شده به استثنای دوغ، کشک و تخم مرغ ماشینی در گروه پروتیین حیوانی امکان پذیر است. همچنین لپه، لوبیا و انواع عدس را می توان در یک گروه به نام پروتیین گیاهی قرار داد. این در حالی است که بنا بر روش های بن فرونی، سیمز، هولم و هاچبرگ همگی کالاهای مورد بررسی را می توان در دو گروه پروتیین حیوانی و گیاهی قرار داد. بنابراین، روشهای اخیر اجازه می دهد تا دامنه گسترده تری از کالاها در یک گروه کالایی قرار گیرند. از این نتیجه چنین استنباط می شود، در نظر نگرفتن روش مناسب برای آزمون تجمیع سازگار، می تواند به بروز خطا در بررسی رفتار مصرفی مصرف کنندگان منجر شود.

کلیدواژه ها:

تجمیع کالاها ، GCCT ، لوبل ، بن فرونی ، سیمز ، هولم و هاچبرگ