تعیین روابط تجربی بین داده های ژیوالکتریک و پارامترهای ژیوتکنیکی ( با تاکید بر پارامترهای نشست) در شهر مشهد

به منظور ایجاد روابط تجربی بین مقاومت الکتریکی لایه های زیرسطحی و برخی پارامترهای ژیوتکنیکی، از نتایج آزمایشات تعیین دانسیته خشک، درجه پوکی، نفوذ استاندارد و تعیین درصد رطوبت بر روی نمونه های خاک 33 گمانه حفاری شده تا حداکثر 30 متر و همچنین از اطلاعات 19 پیمایش ژیوالکتریکی در شهر مشهد استفاده شده است. از بین مشخصات ژیوتکنیکی بررسی شده، پارامترهای دانسیته خشک و درجه پوکی که به نوعی نشان دهنده میزان فشردگی و قابلیت تراکم پذیری خاک هستند از اهمیت ویژه ای برخوردارند. به طور کلی ایجاد رابطه منطقی بین اطلاعات پیمایش های ژیوالکتریک با خواص مهندسی خاک ها به دلیل صرفه جویی در زمان برای مشخص کردن لایه های زیرسطحی موثر و مفید می باشد. بر اساس نتایج به دست آمده در خاک های رسی، خاک های سیلتی و رس سیلتی به ترتیب بیشترین میزان میانگین دانسیته خشک خاک برابر با 1/71، 1/64 و 1/56گرم بر سانتی متر مکعب مربوط به بیشترین محدوده مقاومت الکتریکی می باشد در واقع بین پارامترهای دانسیته خشک و همچنین عمق با مقاومت الکتریکی رابطه مستقیم وجود دارد. بین پارامترهای درصد رطوبت خاک و درجه پوکی با مقاومت الکتریکی نیز رابطه معکوس برقرار است. همچنین رگرسیون خطی مثبت و ضعیفی بین عدد نفوذ استاندارد و مقاومت الکتریکی وجود دارد.

کلیدواژه ها:

پارامترهای ژیوتکنیکی ، ژیوالکتریک ، نشست ، مشهد