بررسی وضعیت موجود و تدوین شاخص های استعدادیابی در رشته بدمینتون

هدف این پژوهش بررسی وضعیت موجود استعدادیابی و تدوین شاخص های مرتبط با رشته بدمینتون در ایران است. این پژوهش در دو مرحله جداگانه ولی مکمل هم در یک راستا، انجامگرفت. در بخش اول از 154 نفر، شامل 33 مسیول، 30 مربی و 91 ورزشکار در رشته بدمینتون براساس سه پرسشنامه ویژه، نظرسنجی شد تا وضعیت موجود استعدادیابی و شیوه های مطلوب و مهم ترین ویژگی های زیست سنجی، قابلیت های حرکتی، ظرفیت های روان شناختی و شاخص های مهارتی (عوامل چهارگانه) شناسایی شود. در بخش دوم، این عوامل با اجرای آزمون های مختلف در سه گروه ورزشکاران نخبه ( 13 نفر)، غیرنخبه ( 8 نفر) و نیمه ماهر ( 17 نفر) در یک فعالیت میدانی بررسی شد. نتایج در بخش اول نشان داد که از نظر مسیولان، مربیان و ورزشکاران، در شرایط موجود، الگویی برای استعدادیابی در کشور وجود ندارد P> 0/05 مناسب ترین سن برای شروع این رشته 10-12 سالگی و بهترین تیپ بدنی اکتومزومورف (بلند و عضلانی) است و آموزش و پرورش باید نقش اصلی را در فرایند استعدادیابی به عهده داشته باشد P<0/05 در بخش دوم نتایج مشترک بین نظرسنجی و فعالیت میدانی نشان داد محیط ساق پا و عامل استقامت قلبی – تنفسی و نیز تمرکز، مهم ترین پیشگوهای معن یدار در تشخیص ورزشکاران به شمار می روند P<0/05 در شاخص های مهارتی، همگرایی چندانی بین نتایج به دست نیامد P> 0/05

کلیدواژه ها:

زیست سنجی ، قابلیت حرکتی ، ظرفیت روان شناختی ، شاخص های مهارتی ، بدمینتون ، استعدادیابی