بررسی اثر تغییر ضخامت لایه ها، در پیچش کرل بوجود آمده در قطعات ساخته شده به روش استریولیتوگرافی

استریولیتوگرافی یکی از مهمترین روش های نمونه سازی سریع می باشد، که به طور وسیع در صنایع مختلف به خاطر کاهش زمان ساختی که در مقایسه با روش های سنتی دارد، مورد استفاده قرار می گیرد. یکی از منابع بزرگ خطا در این روش، خطای ابعادی بوجود آمده از تغییر شکل های کرل می باشد که خود ناشی از انقباض رزین در هنگام جامد شدن است. شبیه سازی های عددی کمک بسیار زیادی در شناخت ارتباط بین رفتار و تغییر شکل های رزین جامد شده با پارامترهای ذاتی رزین و پارامترهای پروسه استریولیتوگرافی دارد. تحقیق حاضر با در نظر گرفتن متغیر بودن مدول الاسیتیسه در سطح مقطع رزین جامد شده و استفاده از آنالیز عددی روابط حاکم بر پروسی استریولیتوگرافی و روابط حاکم بر تیرهای کامپوزیتی به بررسی دقیق اثر تغییر ضخامت لایه ها، در پیچش کرل می پردازد و در نهایت نتایج بدست آمده با داده های تجربی که توسط دستگاه SLA 5000 ساخته شده اند مورد مقایسه قرار می گیرد. و نشان داده می شود که با افزایش ضخامت لایه ها پیچش کرل قطعات کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

ضخامت لایه ها ، پیچش کرل ، آنالیز عددی ، تیرهای کامپوزیتی ، استریولیتوگرافی