تعیین عوامل اجتماعی و فرهنگی موثر بر ایجاد محلات پایدار شهری

مقوله پایداری در سده اخیر در جواب برخی مشکلات زیست محیطی شامل آلودگیهای خاک و آب وهوا و... به جهت روند صنعتی شدن مطرح گردیده است. ازاینرو استفاده منابع بدون اتلاف آن برای استفاده آیندگان بیان شد. ازجمله منابعی که امروزه بدان اشاره میگردد منابع انسانی و بالطبع آن منابع اجتماعی و فرهنگی است. لذا برای توسعه ای پایدار و همه جانبه لزوم توجه به بحث های اجتماعی در کنار بحث های کالبدی اهمیت مییابد تا آنجا که اگر به این مباحث توجه نشود فضاهای شهری، فضاهایی خالی از سرزندگی و حس تعلق و فاقد روابط مستحکم اجتماعی می شود. ازاینرو عدم توجه به این عوامل باعث بروز مسایل اجتماعی شده که ممکن است صدماتی به پیکره محلات شهری وارد نماید. امروزه توجه نکردن به ایجاد محلات و فضاهایی برای مردم موجب کم شدن ارزش های اجتماعی و فرهنگی شده و محلات فاقد کیفیات زندگی شده است و صرفا برخی نیازهای فیزیولوژیک را پاسخگوست و ادامه این روند باعث خالی از سکنه شدن محلات و آسیب های اجتماعی میشود. هدف این پژوهش بررسی مفهوم و عوامل محلات پایدار در مراکز محلات تاریخی و شناسایی و تعیین عوامل فرهنگی و اجتماعی موثر بر ایجاد و ارتقا محلات پایدار شهر است. به این منظور، از منابع موجود در منابع کتابخانه ای به تعیین این عوامل پرداخته شده است. در این مقاله از روش پژوهش توصیفی استفاده شده است که بر اساس آن ابتدا پس از یافتن عوامل تاثیرگذار بر ایجاد و ارتقا محلات پایدار به شناسایی و تعیین عوامل فرهنگی و اجتماعی پرداخته و این عوامل را مورد بررسی قرار داده و نشان میدهد در ایجاد محلات پایدار، عواملی همچون توجه به عدالت اجتماعی، عدالت در پراکنش خدمات، ایجاد بسترها و کیفیات اجتماعی و... تاثیرگذار میباشد؛ که باید آنها در طراحیهای جدید مورد توجه قرار دهیم.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، عوامل اجتماعی و فرهنگی ، محلات پایدار