بررسی مولفه ی زمانی نظم در تاریخ بیهقی براساس نظریه ی زمان روایی ژرار ژنت

تاریخ بیهقی ماندگار و پویا و گویای ادراک بیهقی از تاریخ روایت است که زمانها را در نوردیده تا خود را به ما رسانیده است، بیهقی با روش شناسی علمی تاریخی نوشته که از نظر جنبه های ادبی، ساختار روایی بر اساس نظریه های جدید علمی، شایستهی تحلیل است. ساختار روایت تاریخ بیهقی چون دیگر گونه های روایی از عناصر و مولفه های روایی تشکیل شده است، شیوه ی روایت او از برجستهگی و نقاط عطف فراوانی برخوردار است. یکی از مباحث جدید علمی، زمان در روایت است که بیهقی با تسلط هنرمندانه به طور نا خود آگاه از فنون مربوط به زمان در روایت ، در محور نظم و ترتیب زمان رویدادها به منظورجذابیت و نزدیک کردن تاریخ به ساحت ادبیات، بهره برده و اثر خود را به مرز رمان تاریخی نزدیک کرده است. لذا چون شاهد گونه هایی از زمان روایی در تاریخ بیهقی هستیم که گویای جنبه های داستانی آن میباشد؛ در این مقاله با نگرش به نظریه ی زمان در روایت به بحث زمانبندی روایت در محور نظم و ترتیب در تاریخ بیهقی پرداخته تا جنبه ای از کار برد هنری نظم زمان در روایت را در قالب های زمانی؛ به گونه های پیش نگاه یا فلاش فوروارد و پس نگاه یا فلاش بک بررسی و تحلیل نماید و بگوید که هر روایتی اعم از تاریخی یا داستانی از ابتدا تا انتها یک پی-رفت زمانمند است که خواننده با آن رو برو میشود.

کلیدواژه ها:

تاریخ بیهقی ، زمان روایت ، ترتیب زمان ، پس نگاه ، پیش نگاه