سنجش میزان آگاهی مدنی از جاذبه ها و تاثیر آن بر توسعه رقابت پذیری گردشگری (مطالعه موردی: کلانشهر زاهدان)

فضای رقابتی به وجود آمده در صنعت گردشگری بین المللی، ضرورت توجه به توان رقابتی مقاصد را خیلی زود نمایان کرد. افزایش توان رقابتی که منجر به حفظ و افزایش سهم بازار می شود، هدف اصلی بسیاری از مقاصد گردشگری دنیا قرار گرفته است. کلانشهر زاهدان با داشتن پتانسیل بالای گردشگری در ابعاد مختلف، از این قاعده مستثنی نیست. پژوهش حاضر بر مبنای دو فرض شکل گرفته؛ فرض اول مبتنی بر پایین بودن میزان آگاهی در خصوص جاذبه های گردشگری شهر زاهدان و فرض دوم مبتنی بر تاثیر مثبت افزایش این آگاهی بر بهبود رقابت پذیری گردشگری. شیوه تحقیق از نوع توصیفی- تحلیلی و همچنین از روش Q و آزمون آماری T تک نمونه ای در محیط نرم افزار SPSS برای تحلیل داده ها استفاده شده است در این راستا یک پایش معمولی به منظور استخراج اطلاعات توصیفی و تحلیلی از جامعه ای 380 نفره متشکل از 230 نفر از کارمندان دولت، 100 نفر از دانشجویان دانشگاه و 50 نفر از مسافرین هتل های شهر و دیگری پایشی از طریق به کار بردن روش Q به منظور واکاوی عمیق تر نظرات جامعه آماری متشکل از 25 نفر از افراد با تجربه در زمینه موضوع تحقیق، انجام شده است. نتایج تحقیق در رابطه با فرضیه اول نشان داد که میزان آگاهی افراد در خصوص جاذبه های گردشگری شهر زاهدان اندک است. در رابطه با فرضیه دوم نیز مشخص گردید که بهبود و افزایش میزان آگاهی و شناخت در خصوص این جاذبه ها، بر توسعه گردشگری شهر زاهدان موثر است. براساس نتایج بدست آمده از بکارگیری روش کیو- که ادراکات جامعه نمونه را بررسی می کند- پاسخگویان در سه گروه قرار گرفتند که ادراک غالب مربوط به گروهی است که دیدگاه اصلاح طلبانه دارند؛ دیدگاهی که شامل ایجاد اصلاحاتی در جهت شناساندن جاذبه ها، بهبود عملکرد مسیولین و ارتقاء خدمات و امنیت می باشد.

کلیدواژه ها:

آگاهی مدنی ، جاذبه ، رقابت پذیری گردشگری ، زاهدان