نقش حاکمیت طغای تیموریان در ضعف سقوط سربداران

رویداد پایان حاکمیت طغای تیموریان در سال 754) ق)، تاثیر این رویداد بر قدرت حاکمیت سربداران، مسیله اصلی پژوهش حاضر میباشد. ضرورت اهمیت این پژوهش، در بررسی تحلیلی منطقی رویداد فوق اثرگذاری آن نهفته است. بازشناسی جوانب زوایای مختلف رویداد مذکور اثرات آن بر ارکان قدرت سربداران، از مهمترین فایده های بررسی حاضر محسوب میشود. متغیر مستقل موضوع، پایان حاکمیت طغای تیموریان کاهش قدرت سربداران، متغیر وابسته آن به شمار میرود. این پژوهش، به روش تحلیلی درصدد کشف روابط علی معلولی بین متغیرهای مستقل وابسته آن میباشد. مسیر روال این پژوهش با طرح ارایه چند سوال پیرامون موضوع به وضوح قابل دریافت است.-1آیا اساسا پایان حاکمیت طغای تیموریان بر استرآباد را در سال(754ه. ق) که با یک حرکت غافلگیرانه از سوی سربداران به وقوع پیوست را میتوان به برچیده شدن تمام نظامات مغول در ایران بویژه خراسان تعبیر نمود -2 بعدها پس از کشته شدن طغای تیمورخان در استرآباد حاکمیت دست پرورده وی یعنی امیرولی تقریبا بلافاصله در این منطقه شکل گرفت. چرا حاکمیت امیرولی را میتوان به نوعی استمرار حاکمیت طغای تیموریان در منطقه دانست 3- حاکمیت های استمرار دهنده قدرت طغای تیموریان در خراسان استرآباد چه تاثیری بر ضعف کاهش قدرت سربداران داشت

کلیدواژه ها:

طغای تیموریان ، یحیی کراوی ، سربداران ، امیرولی ، استرآباد ، غیاث الدین پیرعلی