بررسی رابطه بین مولفه های خودکارآمدی با فرسودگی شغلی در بین کارکنان دانشگاه محقق اردبیلی

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین خودکارآمدی با مولفه های فرسودگی شغلی در بین کارکنان دانشگاه محقق اردبیلی است. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه ای آماری پژوهش شامل کلیه ی کارکنان دانشگاه محقق اردبیلی به تعداد 420 نفر بودند که از این تع داد با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی متناسب با حجم جامعه ی آماری تعداد 200 نفر انتخاب شدند. برای بررسی متغیرها از پرسشنامه ی خودکارآمدی عمومی شرر 1982 فرسودگی شغلی مسلچ 1981 استفاده شد. اطلاعات بدست آمده در این پژوهش از آزمون پیرسون ومانوا با بکارگیری از نرم افزار آماری spss22 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج بدست آمده از تحلیل داده ها نشانگر آن هستند که بین خودکارآمدی با مولفه های فرسودگی شغلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ، فرسودگی شغلی ، کارکنان دانشگاه محقق اردبیلی