بررسی اثر کیفیت گزارشگری مالی بر بندهای تعدیلی حسابرسی

تحقیق حاضر به بررسی اثر کیفیت گزارشگری مالی بر بندهای تعدیلی گزارش حسابرسی می پردازد. برای اندازه گیری کیفیت گزارشگری مالی از سه مدل کوتاری همکاران(2005)، کازنیک (1999) و مک نیکلز و استابن (2008) استفاده گردید. جامعه آماری برای گردآوری متغییرها ، شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران بین سالهای 1388 تا 1393 می باشد که از میان شرکت های بورسی، در مجموع 129 شرکت از طریق حذف سیستماتیک به عنوان نمونه آماری انتخاب شده است. نتایج تحقیق با استفاده از تجزیه و تحلیل رگرسیون لجستیک نشان داد که در هر سه مدل بین کیفیت گزارشگری مالی و تعدیلات حسابرسی رابطه منفی وجود دارد.یعنی هر چه کیفیت گزارشگری مالی در یک شرکت افزایش یابد، بند های تعدیلی حسابرس در رابطه با اقلام صورت سود و زیان کاهش می یابد. همچنین یافته ها نشان می دهد استقلال هیات مدیره تاثیر منفی و معناداری بر بندهای تعدیلی حسابرس داشته ولی درصد سهام شناور، چرخه عملیاتی و اهرم مالی تاثیر مثبتی بر بند های تعدیلی حسابرس دارند.

کلیدواژه ها:

کیفیت گزارشگری مالی ، بندهای تعدیلی حسابرسی ، اقلام تعهدی اختیاری