تاملی در مورد مساله منابع فردوسی از رهگذر مقایسه روایت شاهنامه فردوسی با روایت غررالسیر ثعالبی از جنگ بزرگ کیخسرو
محل انتشار: همایش علمی شاهنامه و پژوهش های آیینی
سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 367
فایل این مقاله در 25 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SHAHNAMEH01_064
تاریخ نمایه سازی: 29 اردیبهشت 1398
چکیده مقاله:
در این سالها مساله منابع شاهنامه توجه بسیاری از محققین داخلی و خارجی را به خود جلب کرده است و عدهای از آنها بر این باورند که فردوسی شاهنامه را از روی روایتهای شفاهی سروده و به هیچ منبع نوشتاری دسترسی نداشته است. از طرف دیگر پژوهشگرانی نیز در رد این نظریه مقالاتی چند نوشتهاند. نویسنده با توجه به دغدغه موجود در مورد مساله منابع فردوسی، بر خود لازم دیده است از منظری دیگر این مساله را مورد بررسی قرار دهد. در این راستا نویسنده برای اثبات نوشتاری بودن ماخذ یا مآخذ شاهنامه، داستان جنگ بزرگ کیخسرو را به عنوان یک نمونه از شاهنامه عظیم فردوسی با روایت ثعالبی در تاریخ غررالسیر مقایسه نموده است. در این مقایسه فقط هسته اصلی داستان و وقایع بزرگ و مهم مد نظر قرار گرفته است. نویسنده با استخراج و مقایسه حوادث اصلی داستان در دو روایت، به شباهتها، تفاوتهای و دلایل آن میپردازد. شباهتها را ناشی از منابع مشترک و تفاوتها را ناشی از منابع غیرمشترک میداند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علیرضا براتی
دانشجوی دکتری دانشگاه فردوسی مشهد