بررسی استفاده از کوهیدروژل تودرتوی پلی (پلی N ایزوپروپیل آکریل آمید + پلی ونیل سولفونیک اسید) در جذب فلزات سنگین Co2+ و Cu2+ از آب های آلوده

انتشار فلزات سنگین در آبها، از جمله مهم ترین آلودگی های محیط زیست می باشد. این فلزات قابل تجزیه زیستی نبوده، می توانند در بدن موجودات زنده تجمع نموده و اثرات سمی آنها در بدن موجودات زنده مزمن می باشد. روش های مختلفی جهت حذف فلزات سنگین از پساب های صنعتی به کار رفته است که هر کدام از آنها دارای مزایا و معایبی بر اساس سادگی، انعطاف پذیری، موثربودن فرآیندها، قیمت، مشکلات فنی و نگهداری هستند. هیدروژل های پلیمری که در محیط زیست، وسایل بسته بندی، صنعت کشاورزی و صنایع خودروسازیمورد استفاده قرار می گیرند، آن دسته از ژل هایی هستند که 20 برابر وزن اولیه خود متورم می شوند و نام هیدروژل را به خود گرفته اند. از جمله در محیط های آبی تورم، چروکیدگی و تغییر شکل از خود نشان می دهند. در این مطالعه، جهت حذف یون فلزات سنگین Cu و Co هیدروژل تودرتوی آکریل آمید و کوپلیمر (پلی N ایزوپروپیل آکریل آمید + ونیل سولفونیک اسید) در نسبت های مولی مونومری مختلف از طریق پلیمریزاسیون رادیکال آزاد تهیه شد. در خاتمه جذب Co+2 و Cu+2 توسط هیدروژل تودرتوی آکریل آمید کوپلیمر N ایزوپروپیل آکریل آمید + ونیل سولفونیک اسید) بررسی شد و ماکزیمم جذب مس در محلول 0/005 مولار نیترات مس توسط هیدروژل به نسبت مولی مونومری 1:1:2 و ماکزیمم جذب کبالت در محلول 0/05 مولار به نسبت مولی 1:1:2 بدست آمد یعنی در شرایط ذکر شده مس حدود هفت برابر و کبالت 6 برابر از محیط آبی و آلوده مورد آزمایش کم شده است.

کلیدواژه ها:

هیدورژل ، فلزات سنگین ، آبهای آلوده